Bu kurban gelecek olan Mesih’in çarmıhtaki kurbanlığına işaret etmekteydi.
Tanrı ile günahkarın arasındaki kanın işlevi teknik olarak, günahları bağışlatma, gönül almak ve öfkeyi dindirmek demekti. Kan aracılığıyla günahkar suçluluğundan kurtulur.Baş Kahin’in, Tanrı’nın öncesi nedeniyle kurban kanı olmaksızın, Tanrı önüne çıkması mümkün değildi. Yani kan olmadan çıktığı takdirde yok olacaktı. Ancak günahkarın yerine kurban öldürüldüğünde ceza ortadan kalkıyordu. Kapak üzerine serpilen kan, Tanrı ile günahkar arasına girerek, hem bağışlatma, hem de gönlünü almak işlemlerini mümkün kılıyordu. Böylelikle günahlar kanla örtüldüğü için Tanrı’nın öfkesinden kurtuluyordu.
Vergi memuru “Tanrım ben günahkara merhamet et” derken bütün bunları biliyordu. Vergi memuru gibi günahkarız ve kurtulmaya muhtacız ama, kurtarıcımız nerede? Tanrı günahtan nefret ettiği için günahlarımız nedeniyle öfkesi ve laneti ile karşı karşıyayız. Ancak ne hayvan besleriz, ne de kurban sunacak tapınağımız, ne de bağışlanma kapağımız var.
Bizi kanıyla kurtaracak kurban nerede? Bu sorunun cevabı tabi ki, İsa Mesih’tir. Yeni Ahitte İsa’nın çarmıhtaki ölümü bir kurban sunulması olarak açıklanır. Efesliler 5:2‘de olduğu gibi ‘Mesih bizim için kendisini güzel kokulu bir sunu ve kurban olarak nasıl Tanrı ‘ya sunduysa…”
Bağışlanma Gününde kurban edilen keçi gibi, aslında O, en kusursuz ve en mükemmel bir kurban, asla günah işlememiş olan, ebedi Oğul olan, Tanrı’nın ta kendisidir. İsa’nın çarmıhtaki ölümü, günahlarımızı bağışlanmıştır. Vaftizci Yahya’nın O’nu görünce sözleri “….işte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu” olmuştur. (Yuhanna 1:29). İsa Mesih, eski yasadaki kurbanlık kuzu gibi, bizim için ölmüştür. Günahlarımız O’nun üzerine aktarılmıştır. “Ben koyunlarım uğruna canımı veririm”’ dedi İsa.
Petrus’ta 1. mektubunda; “…günahlarımızı çarmıhta kendi bedeninde yüklendi.”” diyor. Yine İbraniler Mektubunda “Mesih de birçoklarının günahlarını yüklenmek için bir kez kurban edildi. ” denilmektedir.(1.Pet.3:l8a) İsa’nın çarmıhtaki ölümü Tanrı’nın öfkesini de üzerimizden çevirmiştir. Romalılar 3:25 de
“Tanrı, Mesih ‘i, kanıyla günahkarları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. “O günahlarımızı, yalnız bizim günahlarımızı değil, bütün dünyanın günahlarını da bağışlatan kurbandır.” 1.Yuhanna 2:2 “Tanrı ‘yı biz sevmiş değildik, ama O bizi sevdi ve oğlunu günahlarımızı bağışlatan kurban olarak dünyaya gönderdi. İşte sevgi budur. ” 1. Yuhanna 4:10
Bize olan sevgisinden dolayı Oğlunu kurban olarak gönderen Tanrı, O’nun kanıyla günahlarımızın örtülmesini ve öfkesini de üzerimizden çevirmesini sağlamıştır. Bazıları, insanların esasta günahkar değil iyi olduklarını, bu nedenle bağışlanması gereken günahları olmadığını iddia ederler. Tanrı, sevgidir bu nedenle öfke ve gazap duymaz.
Veya Adem’in günahı bizi bağlamaz, diye düşünürler. Veya yaptıkları iyiliklerle Tanrı’nın beğenisini kazanıp Tanrı’nın merhametine erişeceğini sanırlar. Oysa Tanrı ta ilk baştan günahkarları kurtarmak için planını hazırlamıştır. Mesih’in günahkarlar yerine acı çekip öldüğü, ilahi adaletin tecellisidir. Başkalarının yerine kefaretin ödenmesi Tanrı’nın vermek istemediği bir şeyin alınması değildir. Tersine, “Tanrı Mesih’in kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. ” Romalılar 3:25
