Rab her birimizi seviyor.Bir anlamda Kutsal Kitap, Tanrı’nın sevgi romanıdır. Allah’ın bizi sevdiğini bilmediğimizde umutsuz oluruz, bildiğimizdeyse umudumuz olur.
Romalılar 5:5 Umut düş kırıklığına uğratmaz. Çünkü bize verilen Kutsal Ruh aracılığıyla Tanrı’nın sevgisi.yüreklerimize.dökülmüştür. Bu sevgi Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla yüreklerimize döktüğü sevgidir.
Bizler dünyanın sevgiyle Yani Tanrı’nın sevgisiyle değişebileceğine inanıyoruz. Bunu da en başta İsa Mesih’in kendisi hayatını çarmıh üzerinde feda ederek başardı ve başlattı.
Bize verdiği temel buyruk da şudur: ‘Birbirinizi sevin’
13:8 Birbirinizi sevmekten başka hiç kimseye bir şey borçlu olmayın. Çünkü başkalarını seven, Kutsal Yasa’yı yerine getirmiş olur. 9 “Zina etmeyeceksin, adam öldürmeyeceksin, çalmayacaksın, başkasının malına göz dikmeyeceksin” buyrukları ve bundan başka ne buyruk varsa, şu sözde özetlenmiştir: “Komşunu kendin gibi seveceksin.”10 Seven kişi komşusuna kötülük etmez. Bu nedenle sevmek Kutsal Yasa’yı yerine getirmektir. 11 Bunu, yaşadığınız zamanın bilincinde olarak yapın. Artık sizin için uykudan uyanma saati gelmiştir. Çünkü şu anda kurtuluşumuz ilk iman ettiğimiz zamankinden daha yakındır. 12 Gece ilerledi, gündüz yaklaştı. Bunun için karanlığın işlerini üzerimizden atıp ışığın silahlarını kuşanalım.13 Çılgınca eğlenceye ve sarhoşluğa, fuhşa ve sefahate, çekişmeye ve kıskançlığa kapılmayalım. Gün ışığında olduğu gibi, saygın bir yaşam sürelim. 14 Rab İsa Mesih’i kuşanın. Benliğinizin tutkularına uymayı düşünmeyin. .Romalılar 13:8-14
Bu sevgi ilkesi esas Tanrı’nın Yasasının tümünü kapsar ve şöyle özetler.
Levililer 19:18 .Ayette Rab şöyle buyuruyor.18.Öç almayacaksın. Halkından birine kin beslemeyeceksin. Komşunu kendin gibi seveceksin. RAB benim Çünkü gerçek anlamda komşusunu seven ondan asla çalmaz, o’nu öldürmez ya da ona yalan söylemez.
Bu anlamda sevmek demek Tanrı’nın Yasasını yerine getirmek demektir.
Romalılar 13:9 Ayetinde Elçi Pavlus, birinin komşusunu sevmemesinden doğan eylemleri yasaklayan buyrukları birer birer ayırıyor.
Bunlar zina, adam öldürme, hırsızlık, yalan yere yemin etmek ve başkasının malına göz dikmeye karşı olan buyruklardır. Bunları ele alıp şöyle bir değerlendirme yaptığımızda Sevgi başka birinin bedenini sömürmez, ama ahlaksızlık sömürür. Sevgi başka birinin yaşamını almaz, ama adam öldürmek alır.
Sevgi başka birinin malını çalmaz, ama hırsızlık çalar. Sevgi başka birinin hakkın almasına karşı gelmez, ama yalan tanıklık gelir.Sevgi başka birinin sahip olduklarıyla ilgili yanlış herhangi bir şey düşünmez, ama kıskançlık düşünür.
Ne düşünüyorsunuz Başka bir buyruk kaldı mı? Pavlus şundan da söz edebilirdi: “Annene ve babana saygı göster.
”Tüm bunların gelip özetlediği buyruk,“Komşunu kendin gibi sevdir.Onlara, kendinize gösterdiğiniz şefkat, saygı ve kibarlığın aynısını göstermeliyiz.Romalılar 13:10
SEVEN KİŞİ KOMŞUSUNA KÖTÜLÜK ETMEZ. “Sevgi” yalnızca olumlu buyruklarla değil
(12:9-21; 1Ko.13:4, 6-7), olumsuz olanlarla da yerine getirilir. Burada sözü edilen buyrukların tümü olumsuz şekil dedir .Ama Sevgi olumludur;Ancak insanın günaha, bencilliğe ve zalimliğe olan eğilimi bakımından olumsuzluk da içerir.
On Buyruk’un sekizi olumsuzdur, çünkü günah insan yaşamında kendiliğinden doğal olarak gelişirken, iyilik böyle değildir, imandan gelen sevginin ilk kanıtı, günahtan ve başkalarına zarar ve keder veren her şeyden dönmektir. Tanrı’nın yasası karşımızdakini korumak için vardır. Bir insan karşısındakini severse zaten ona zarar vermez. Sevmek Kutsal Yasa’yı yerine getirmektir. Kutsal Kitap’ın tamamı sevgidir.
Benzetme :Sevgi yağmura benzer. Yağmur yağdığında toprak nasıl ürün verip, tabiat canlanıyorsa.
Bizde karşımızdaki kişiden sevgi alırsak yüreğimiz sevinir, cesaretimiz artar canlanırız.
Sevgi aynı zamanda güneş gibidir. Güneşle birlikte doğa canlanır. İnsanlar da sevgi aldıkları zaman şifa alırlar.Sevgi olduğu zaman korku olmaz. Kamil sevgi korkuyu dışarı atar. Sevgi şefkatlidir, korkuda ise işkence vardır ve korkan kişi özgür olamaz.. İnsanoğlu sevgi ihtiyacını aldığında verimli bir hayat yaşar. İnsanlar çok varlıklı olsalar da eğer sevgi hissetmiyorlarsa özgür ve mutlu değildirler.Sevgide hayat vardır.
Bu yüzden Tanrı sevgidir. Tanrı’yla insan arasında ve insanla insan arasında sevgi olmalıdır. Biz sevilmek ve sevmek için Tanrı’nın güzel elleriyle yaratıldık.Kutsal Kitap bize bir, birinize daima sevgi borcunuz olsun diyor.Birbirimize sevgi borcumuz vardır.
Bütün borçlarımız ödeyince biter ama sevgi borcumuz bitmesin.
Biliyorsunuz ki Böyle bir anlayış dünyada bulunmaz. Bir çok insan sevginin kaynağını arıyorlar ama bulamıyorlar. İsa’nın halkına olan sevgisi elindeki çivi izleriyle kanıtlanıp, mühürlendi ve Tüm dünyaya ilan edildi.Maalesef bazen Rab’bin bize olan derin sevgisini, ve sevgiyle kurtulduğumuzu unutuyoruz.
Sanki iyi bir insan olduğumuzu için kurtarılmışız gibi davranmaya başlıyoruz. Oysa Tanrı biz günahkarken işlerimizle Ona düşman iken bizi seçti ve sevdi. Bizi karanlıktan kurtarıp kendi egemenliğine aktaran Tanrı’nın sevgisini unutmayalım. Bu parlayan sevgiyi İsa’nın dışında hiç bir yerde insanlar bulamaz.
Sevgi çeşitlerini üçe ayırabiliriz.
1) Eros sevgisi: Dünyada karşı Cinsten iki insanın birbirine karşı duyduğu (Cinsel ) sevgidir. Tanrı’nın kanunları içinde kaldığımız sürece bu sevgi bizim için Tanrının güzel bir armağandır. Tanrı’nın kanunlarının dışına çıktığımızda (Evlilik dışı ilişkiler. Vs ) Bu sevgi bize her bakımdan yıkım ve zarar getirir.
2) Doğaya karşı olan sevgi: Yaratılışa, tabiata, arkadaşlarımız veya Anne babaların çocuklarına karşı olan sevgidir. Bu karşılıklı bir sevgidir. Karşımızdaki çocuğumuz ya da anne-babamız akrabamız olduğu için severiz. Dikkat edilmezse bozulabilecek, yozlaşa bilecek bir sevgidir.
3) Agape sevgi: Tanrı’nın bize olan sevgisidir; Karşılıksız, menfaatsiz ve sınır tanımayan bir sevgisidir.
Kalıcı olan sevgi budur. Kutsal Kitap sevgide bu noktaya ulaşmamızı istiyor.1.ve 2. tür sevgi kirlenip yozlaşıp bitebilir. Oysa 3. sü kalıcıdır. Birbirinizi sevin, bağışlayın; birbirinize kin gütmeyin. Karşınızdaki af diledikçe onu bağışlayın.
Yuhanna 13:34 Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin.
Mesih İsa bile bizi, biz daha O’na düşmanken sevdi.İsa bizim için dua ederken Baba ‘Benim olduğum yer de onlar da olsun’ dedi.
Ayrıca : Agape sevgisine bir örnek iyi Samiriyeli örneğidir.
İsa’nın bizden beklediği sevgi, günahkâr Samiriyeli’nin yerde yatan yaralıya gösterdiği türden bir sevgidir.
İsa Mesih’e gelmeden önce sevgiye muhtaçtık. Ben de öyleydim.O’nu kabul ettiğimde içime bir sevgi ırmağı aktığını hissettim. O zaman ‘Bu sevginin kendisi Allah’tır’ dedim.Aldığım bu sevginin yansımasından dolayı İnsanları da sevmeye Tanrı bize bu sevginin ve sevincin ‘Arkası var’ diyor. Rabbe hamdolsun.
Romalılar 12:9-21 9 Sevginiz ikiyüzlü olmasın. Kötülükten tiksinin, iyiliğe bağlanın. 10 Birbirinize kardeşlik sevgisiyle bağlı olun. Birbirinize saygı göstermekte yarışın. 11 Gayretiniz eksilmesin. Ruhta ateşli olun. Rab’be kulluk edin. 12 Umudunuzla sevinin. Sıkıntıya dayanın. Kendinizi duaya verin. 13 İhtiyaç içinde olan kutsallara yardım edin. Konuksever olmayı amaç edinin. 14 Size zulmedenler için iyilik dileyin. İyilik dileyin, lanet etmeyin. 15 Sevinenlerle sevinin, ağlayanlarla ağlayın. 16 Birbirinizle aynı düşüncede olun. Böbürlenmeyin; tersine, hor görülenlerle arkadaşlık edin. Bilgiçlik taslamayın. 17 Kötülüğe kötülükle karşılık vermeyin. Herkesin gözünde iyi olanı yapmaya dikkat edin. 18 Mümkünse, elinizden geldiğince herkesle barış içinde yaşayın. 19 Sevgili kardeşler, kimseden öç almayın; bunu Tanrı’nın gazabına bırakın. Çünkü şöyle yazılmıştır: “Rab diyor ki, ‘Öç benimdir, ben karşılık vereceğim.'”20 Ama, “Düşmanın acıkmışsa doyur, Susamışsa su ver. Bunu yapmakla onu utanca boğarsın.” 21 Kötülüğe yenilme, kötülüğü iyilikle yen.
Başta söylediğimiz gibi Hayatın temeli sevgidir.Tanrı’nın Sözü der ki:‘Tanrı Sevgidir’ (l.Yuhanna 4:7).
Hayata anlam vermek için Tanrı’yı tanımak şart, Tanrı’yı tanımak içinse sevginin ne olduğunu bilmek şart.
Bu bölüm gerçek, ikiyüzlü olmayan, hakiki sevgiden söz eder.En başta sevgi demek kötülükten tiksinip iyiliğe bağlanmak demek.
Neden? Çünkü sevgi olan Tanrı da kutsaldır ve bizim kutsal olmamızı ister
(l.Petrus 1:15 Sizi çağıran Tanrı kutsal olduğuna göre, siz de her davranışınızda kutsal olun.).
Sevmek demek Tanrı’nın değerlerini benimsemek ve özümsemek demektir. Ne var ki insanlar sevgi kavramanı çoğu zaman kendi bencil ve kötü işlerine alet etmeye çalışırlar.‘Ben eşimi sevmiyorum başkasını seviyorum diyenin sevgi hakkında en ufak bir fikri yoktur.Çünkü hakiki sevgi kendi menfaatlerinden vazgeçmek ve ne olursa olsun doğruluğa sadık olmak demektir.
Efesliler 5:1-21 Bunun için, sevgili çocukları olarak Tanrı’yı örnek alın. 22 Mesih bizi nasıl sevdiyse ve bizim için kendisini güzel kokulu bir sunu ve kurban olarak nasıl Tanrı’ya sunduysa, siz de öylece sevgi yolunda yürüyün.
Bu sözde kalmamalı, hayatımızın her alanında etkisini göstermeli.Burada Pavlus onun bazı pratik unsurlarını sıralar:
l.Rab’be hizmet etmede gayretli ve tutkulu olmalıyız.
2.Sıkıntıda umut ve sevincimizi kaybetmeden duayla Rab’be sığınmalıyız.
3.İhtiyaç içinde olan imanlılara seve seve yardım etmeliyiz.
4.Bize zulmedenler için kötülük değil iyilik dilemeliyiz.
5.Acı çekenlerle birlikte olup onlara destek olmalı ve bu gibi kişilerle ilişki kurmalıyız.
6.Gurur yapmadan hor görülenlerle arkadaşlık edinmeliyiz.
7.Kötülüğe kötülükle karşılık vermemeli barış için mücadele etmeliyiz.İşte hakiki sevgi pratik hayatta böyle görünür.
Ne var ki hepimiz sıralanan unsurları onaylasak da bunları kendi hayatımızda çoğu zaman uygulamıyoruz.
Özellikle son kısım çoğumuza zor gelir: Kimseden öç almayın.Çocukluğumuzdan beri hep kendi hakkımızı aramayı öğrendik.Ama gerçek sevgi demek başkalarını kendinden üstün saymak demek. Kulağa hoş geliyor ama haksızlığa uğradığımızda bu gerçekten zordur. Ancak şunu anlamalıyız ki Rab öç almayın diye buyururken adaletten vazgeçin demiyor.
Ayetin devamı şöyle der: ‘bunu Tanrı’nın gazabına bırakın.Aslında neden intikamdan vazgeçiyoruz çünkü bu bizim işimiz değil, bu Tanrı’nın işidir.Bizim yapmamız gereken ise, sevgi ve iyilikle karşılık vermektir.
Böylece kötülüğe yenilmek yerine sevgiyle belki kötülüğü iyiliğe çevirebiliriz.