RAB’bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir.
Kendinizi yapayalnız sanıyordunuz ve kimsenin sizi seyretmediğini düşünüyordunuz. Davranışlarınız konusunda endişeye gerek yoktu çünkü kendi küçük dünyanıza kapanmıştınız (ya da öyle olduğunu düşünüyordunuz). Birisinin sizi seyrettiğini keşfettiğinizde kısa süren özel hayatınız birden bire son buldu. Tam bu andaki davranış ve duygularımız, yaptıklarımızın sadakat ya da sadakatsizliğine bağlıdır. Çocukken anne babamızın söylediklerini yaptığımızda bunun bize getirdiği tatmin hissini ve birden bire yanımıza geldiklerinde verdiği esenliği hatırlarız. Ayrıca yanlış hareketlerimizi gördüklerini fark ettiğimizde kapıldığımız suçlanma, ürkme ve korku hislerini de çok iyi anımsarız.
Geçenlerde sessizlik dolu çalışma odamda otururken birisinin beni seyrettiği şeklinde kuvvetli bir his duydum ki, gerçekten de seyrediliyordum. Rab bizi her zaman seyretmektedir. Aklıma, “Ama RAB’bin gözü kendisinden korkanların, sevgisine umut bağlayanların üzerindedir” diyen Mezmur 33:18 geldi. Babamız’ın her şeyi gördüğünü bilmek harika bir berekettir! O’na sadıkça hizmet ederken O’nun da gözünün bebeği olan çocuklarına göz kulak olduğuna güveniriz.
Tanrı imanın iyi savaşını savaşmayı bırakıp bırakmadığımızı da görecektir. Bunun sonucu her zaman suçlanma ve yargıdır. Adem’le Havva, Tanrı kendilerini çağırdığında kendilerini suçlanmış hissetmişlerdi. Hareketleri yanlış olduğundan yargıyı yaşamışlardı. Bizler imanın iyi savaşını savaşmaya ve etrafımızdaki dalgalar ve fırtınalara değil, Tanrı’ya odaklanmaya devam ettikçe hayatlarımız git gide daha çok Mesih benzerliğinde olmaya devam edecektir.
Tanrı bize göz kulak olduğundan ötürü çok minnettar olmalıyız.
Tanrı’nın her zaman her şeyi gördüğünü unutmayın!
