Resim: Ekrulila
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: İbraniler 12:1–11
Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder, oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır. — İbraniler 12:6
Bazen disipline karşı koyarız çünkü ya kendi halimize acımaktayızdır ya da böyle davranılmayı hak etmediğimizi düşünüyor olabiliriz. Hatırlamamız gereken önemli şey, Tanrı’nın bizi, bizim kendimizi sevdiğimizden daha çok sevip bizimle ilgilendiğidir.
İsviçre’yi ziyaret eden bir kadın gündelik yürüyüşlerinin birinde bir ağıla gelmişti. İçeri girince, çobanı sürüsü etrafında olaraktan yere oturmuş buldu. Yakınlarda bir saman yığını üzerinde acı çekiyor gözüken yalnız bir koyun vardı. Kadın yakından baktığında koyunun bacağının kırılmış olduğunu gördü. Acı çeken koyuna acıdı ve çobana ne olduğunu sordu. Çoban üzüntüyle, “Ben kırdım” dedi, sonra da durumu şöyle açıkladı. “Sürümdeki bütün koyunlar arasından en söz dinlemezi buydu. Bana itaat etmez ve sürüyü bir yere götürürken beni izlemezdi. Kaç kere tehlikeli bir uçurumun kenarına kadar gitti. Sadece kendisi söz dinlememekle kalmıyor, diğer koyunları da yoldan çıkartıyordu. Bu tür koyunlar konusundaki tecrübelerimden başka bir seçeneğim olmadığını biliyordum. Bunun üzerine bacağını kırdım. Ondan sonraki gün ona yemek götürdüğümde beni ısırmaya çalıştı. Onu orada iki gün yalnız başına yatmaya terk ettikten sonra, yiyeceği sadece istekle yemekle kalmadı, elimi de yaladı ve her türlü boyun eğme ve sevgi işareti gösterdi. Şimdi size şunu söyleyeyim: Bu koyun iyileştiğinde tüm sürüye örnek bir koyun olacak. Sesimi bütün koyunlardan daha önce işitecek ve beni çok yakından takip edecek. Başkalarını benden uzaklaştırmak yerine, adanmışlık ve itaat örneği olacak.”
Ben insansal deneyimlerimizde de durumun böyle olduğuna inanıyorum. Tanrı, çektiğimiz acılar aracılığıyla itaat ve Kendi ilgisine güvenmeyi bize öğretmeye çalışıyor olabilir.
