Resim: Kittichais
“On gümüş parası olan bir kadın bunlardan bir tanesini kaybetse, kandil yakıp evi süpürerek parayı bulana dek her tarafı dikkatle aramaz mı? Parayı bulunca da arkadaşlarını, komşularını çağırıp, ‘Benimle birlikte sevinin, kaybettiğim parayı buldum!’ der. Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde Tanrı’nın melekleri de tövbe eden bir tek günahkâr için sevinç duyacaklar.” —Luka 15:8–10
Birkaç yıl kadar önce sevgili büyük annem vefat etti ve düğün yüzüğünü mirasında bana bıraktığı ortaya çıktı. Bu ettiği maddi değerden ötürü değil, temsil ettiği gerçekten ötürü değerli olan bir armağandı. Yüzük onun büyük babama olan sevgi ve bağlılığının temsiliydi. Yüzüğü bana vermesi, bana olan sevgisinin temsiliydi. Bir gün yüzük dolabımdan kayboldu. Hiçbir şeyi o yüzü aradığım gibi çılgınca aramamıştım. Her mobilya kaldırıldı, her çekmece boşaltıldı, her gedik incelendi. Ama nafile. Yüzüğü bulamadım.
Bir yıl sonra yüzük, açıklanması mümkün olmayan bir şekilde kaybolduğu gibi, yine o şekilde ortaya çıktı. Yüzüğü bulduğum zaman yere çöküp ağladım. Değerli hazinemin bulunduğuna inanamıyordum. Sonra merdivenlerden inerek dinleyen herkese harika haberi duyurdum. Dinleyenler arasında bebeğim, yürümeye yeni başlayan çocuğum ve anaokuluna giden çocuğum vardı. Bunun neden bu denli muazzam bir zafer olduğunu anlamaları mümkün değildi ama benimle kutladıkları için mutluydular.
Tanrı’yla barıştığınız zaman O’nun, büyük annemin yüzüğünü bulduğum zaman yaşadığım sevinçten daha büyük bir sevinç duyduğuna inanıyor musunuz? Tanrı sizin tövbenizi kutluyor. Kaybolduğunuz zaman sizi arıyor ve bulunduğunuzda seviniyor.
İsa şöyle diyor: “Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde Tanrı’nın melekleri de tövbe eden bir tek günahkâr için sevinç duyacaklar.” İsa benim gibi, kendisi için değerli olan gümüş parasını kaybeden ve bulmak için evin altını üstüne getiren bir kadını tasvir ediyor. Kayıp parasını bulan kadın yalnızca kişisel bir sevinç duymakla kalmıyor, sevincine katılabilecek kişileri de bu kutlamaya çağırıyor. İsa bunun, Tanrı’nın çocukları tövbe ve imanla O’nunla barıştığı zaman gökteki meleklerin sevinçle yaptığı kutlamayı resmettiğini söylüyor.
Bu harika değil mi? Tövbe edip göklerdeki Babanız’la barıştığınız zaman Tanrı ve melekler sevinç duyar.
Başkalarını bağışlama konusunda ilerleme arzunuzla bunun ne ilgisi var? Her türlü ilgisi var! Eğer siz Hristiyan’sanız, Mesih’in Müjdesi’ne inanıyorsanız, o zaman Tanrı sizden dolayı kutlama yapıyor. Bir düşmanın dosta dönüşmesi, kayıp bir çocuğun bulunması, bir günahkârın kendisiyle barışmasından ötürü sevinç duyuyor. Eğer yüreğinizde Mesih’e dönme ve O’na benzeme arzusu taşıyorsanız, yüreğinizde ikamet eden neşeli, lütufkâr, sevgi dolu ve merhametli Kurtarıcı’yı derin bir şekilde kavramalı ve bundan zevk almalısınız.
Tanrı’nın sizin tövbenizden ötürü sevinç duyduğuna inanıyor musunuz? Neden inanıyor veya inanmıyorsunuz? Tanrı’nın tövbe eden her günahkârdan ötürü sevinç duyması size neşe katıyor mu?
