Resim: Lukas
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: 2.Korintliler 10:12–18
…Tümünü özenle yerine getirmek için gece gündüz onu düşün. O zaman başarılı olacak ve amacına ulaşacaksın. — Yeşu 1:8b
Kalabalık bir kilisenin vaizi küçük bir Hristiyan grubun önünde konuşmaya çağrılmıştı. Konuşurken kilisesinin ne kadar kalabalık olduğuyla övündü. “Bizim kilisemizin iki bin üyesi var. Hatta her hafta dua toplantımızda iki yüz kişi oluyor” diye böbürlendi.
Konuşmacı konuşmasını bitirince bir adam ayağa kalkıp, “Bu kardeş ve kilisesi için bir dönem dua etmemizi öneriyorum. Kiliselerinde dua toplantısına gitmeyen bin sekiz yüz kişi var.”
Her şey olaylara, durumlara nasıl baktığımıza bağlıdır. Bize başarı gibi görünen şey Tanrı’ya başarı gibi görünmeyebilir. Tanrı başarıyı farklı bir ölçekle ölçer. Bizi sayılar, Tanrı’yı ise imanımızın çokluğu etkiler. Biz büyüklükten etkileniriz; Tanrı Kendisine güvenimizden etkilenir. Biz görünüşten etkileniriz; Tanrı başkalarına karşı ne kadar sevgimiz olduğundan etkilenir. Tanrı için, ihtiyaç içinde olan bir kişiye erişmek isteğimiz, kalabalıkları ikna edebilme yeteneğimizden daha önemli olabilir. Hristiyanlar olarak, fazlasıyla sık bir biçimde başarıyı, önemli bir durum, büyük bir gelir, sosyal statü gibi dünyasal biçimlerde tanımlarız. Ama İsa’nın da birçok kereler Tanrı Sözü’nde işaret ettiği gibi, bunlar hiçbir zaman öncelikli hedeflerimiz olmamalıdır.
Çarmıh, birinci yüzyılın en büyük başarı öyküsü değildi. Dünyasal başarı ölçütleriyle ölçüldüğünde çarmıh bir başarısızlıktı. Tanrı’nın planının ölçütleriyle ölçüldüğünde tüm zamanların en büyük başarılarından biridir.
Diriliş, dünyanın başarısızlık saydığı şeyin başarı olduğunu bildirmiştir!
