Resim: Visual Stories || Micheile
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: Titus 2:1–8
Yüce mücadeleyi sürdürdüm, yarışı bitirdim, imanı korudum. Bundan böyle doğruluk tacı benim için hazır duruyor. Adil yargıç olan Rab o gün bu tacı bana, yalnız bana değil, O’nun gelişini özlemle beklemiş olanların hepsine verecektir. — 2.Timoteos 4:7, 8
Bir Pazar sabahı hava -35° C dereceydi. Bir kuzey rüzgârı karları savuruyordu; bir an önce kiliseye varmak istiyorduk. Kaldırımlara yaklaştığımızda karların düzgün bir şekilde kenara süpürülmüş olduğunu gördük. Lambalar açıktı ve şömine her gelen üşümüş kişiyi sıcak bir şekilde karşılamak üzere yanıyordu.
Böylesine sert bir rüzgârın estiği bir havada kim bu kadar erken saatte dışarı çıkma cesaretini bulmuştu? Başkalarını rahat ettirmek için kim kendi rahatından fedakârlık etmişti? Bunu yapanlar, diğer insanlara sevgi ve adanmışlıklarını göstermek için görev duygusunun ötesinde hareket ediyorlardı.
Kiliseye girdiğimizde kilisenin en yaşlıları bizi sıcak bir şekilde karşıladı! Ancak bu normal bir şeydir, bu kişilerin sadakatine güvenebiliriz.
Daha yaşlı kardeşlerimizde bulduğumuz dostluk ve inanlı olgunluğunu takdir etmeyi öğrendim. Bu kişiler bir hayat dolusu deneyim taşımaktadır ve bu deneyimleriyle bize yardımcı olabilirler. Gri saçların altında derin bir bilgelik vardır.
Daha yaşlı kardeşlerimiz, sevgi dolu inanlı karakterlerine yaşam boyu zaferli inanlı yaşamının sonucu olarak erişmişlerdir. Rahat ve konfor dolu yaşamlar sürmemişlerdir. En erdemli yaşlılarımızdan bazıları gençliklerinde çok zor zamanlar geçirmişlerdir. Birçok denenme ve üzüntü yaşamışlar ama zaferli olmuşlardır. Şimdi ise doğru yaşayışla kazanılan ağarmış saçlarının onur tacının faydalarını biçebilirler (bkz. Süleyman’ın Özdeyişleri 16:31).
Bugün öyle bir şekilde yaşamaya başlayın ki, insanlar vefat ilanınızda gerçeği söylememekten utansınlar.
