Resim: Magdalena Smolnicka
Yalnız bir karış ömür verdin bana, hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, en güçlü çağında bile. —Mezmur 39:5
İnsanın yeryüzündeki günleri çok kısadır. “İnsana gelince, ota benzer ömrü, kır çiçeği gibi serpilir; rüzgâr üzerine esince yok olur gider, bulunduğu yer onu tanımaz” (Mezmur 103:15–16).
Öyleyse sonsuzluğa hazırlanırken bugün “yüreklerimize bilgelik kazandırmak” için (Mezmur 90:12) ne tür hedeflerimiz olmalıdır?
- Büyük Yaratıcımız olan bizi Yaradan’ı tanımak.
- Kutsal Kitap’ı, tüm diğerlerinin üzerindeki en üstün kitap olarak kabul etmek.
- Kusursuz örneğimiz İsa’yı izlemek.
a. İsa yeryüzündeyken dua aracılığıyla Baba’yı aradı.
b. Çarmıha giderken “Yine de benim değil, senin istediğin olsun” dediğinde Göksel Babası’na tam bir adanmışlık gösterdi.
c. Tanrı’nın Ruhu O’nu mezardan çıkarttı, günümüzde de Rab bizi eski günah ve kötülük yaşamından çıkarıp Kendisinde esenlik, sevinç, tatmin ve memnuniyetin yeni yaşamına yükselmemize yardım etmek için bize Kutsal Ruhu’nu vermiştir.
Zaman bizim için paha biçilemeyecek kadar değerli de olabilir, bir yük ve lanet de olabilir. Zamanı Tanrı’nın büyük amacı için kullanabileceğimiz halde onu sıklıkla boşuna geçirmişizdir.
Bugün sizi Yaratan için yaşayın. Yarın hiçbir zaman gelmeyebilir!
