Resim: Liza Summer
Her türlü tesellinin kaynağı olan Tanrı’ya, merhametli Baba’ya, Rabbimiz İsa Mesih’in Tanrısı ve Babası’na övgüler olsun! Kendisinden aldığımız teselliyle her türlü sıkıntıda olanları teselli edebilmemiz için bizi bütün sıkıntılarımızda teselli ediyor. Çünkü Mesih’in acılarını nasıl büyük ölçüde çekiyorsak, Mesih sayesinde büyük teselli de buluyoruz..—2.Korintliler 1:3–5
Büyük acılara katlanmış insanlarla görüştükçe, benzer duyguyu tekrar ve tekrar duyarım: Acılarını asla tekrar yaşamak istemiyorlar ama acıyı öykülerinden silmek de istemiyorlar çünkü acıları sayesinde Tanrı’yı daha çok tecrübe etmişler. Bunu, acıları yeni tadan ya da henüz Tanrı’yı tanımayan birisine söylerseniz, size tuhaf bir şekilde bakacaktır. Ancak birçok imanlı, acılarının Tanrı’yı daha yetkin bir şekilde tanımak için birer araç olduğuna tanıklık etmektedir. Tanrı’yı tanımakla ilgili tanıklığımız, ıstırap tecrübemizle o denli içi içe geçmiştir ki, bunun hiç yaşanmamış olmasını istemeyiz. Biz acı çekerken, Tanrı bize karanlıkta hizmet etmiştir. Bizi bütün sıkıntılarımızda teselli eden Rabbimiz İsa Mesih’in Tanrısı ve Babası’na övgüler olsun! Rab bizleri teselli ediyor. Bizi seviyor. Bizi taşıyor. Kendisini bize daha çok gösteriyor. Tanrı bizi sıkıntılarımızda teselli ederken kendisine daha çok yaklaştırıyor.
Acılar bizi kendi imkânlarımızın sonuna getirir ve merhametli Baba o yetersizliğimizi kullanarak bizi bütün tesellinin kaynağı olan Tanrı’ya, yani kendisine yöneltir.
Elçi Pavlus’un düşmanları, onun acılarına işaret ederek kendisinin elçiliğe uygun düşmediğini öne sürdüler. Ancak Pavlus daha doğrusunu biliyordu. Onun acıları, Tanrı’nın çevresindeki imanlıları güçlendirmek için kullandığı araçlardı. Merhametli Baba’yı ve bütün tesellinin kaynağı olarak Tanrı’yı yüceltebiliyordu çünkü sıkıntılarda Tanrı’nın gücünün yeterli olduğunu kişisel olarak tecrübe etmişti (bkz. 2.Korintliler 12:1-10). Etrafındaki acı çeken imanlıları teselli etmek için Tanrı’nın tesellisine dayanıyordu.
Mesih’in kendisi de büyük acılara katlandı ve biz imanlılar bu acılara ortak olacağız ama Mesih aracılığıyla bizler Tanrı’nın tesellisine de ortağız. Eğer şu anda bir ıstırabın ortasındaysanız, bu sözler sizi henüz teşvik etmeyebilir ama yakında etmesi için dua ediyorum. Pastörüm şöyle demişti: “Beklemek, amaçları zaman içerisinde gerçekleşen bir Tanrı’da yaptığımız şeydir.” Rab’bi bekleyin. Kutsal Ruhu ve tesellisi için dua edin. Sadakatinin açığa çıkması zaman alsa dahi, O sizi hüsrana uğratmayacaktır.
Sizi yaralayan insanları bağışlamak gibi zor bir işi yaparken, Tanrı sizinle o çetin süreçte buluşacaktır. Birisi size acı verdi ve belki o kişi hâlâ acı vermeye devam ediyor. Bu acının yarattığı ıstırap öykünün sonu değildir. Öykünün sonu Tanrı’nın tesellisidir. Rab kendisini size daha çok verecek. Bağışlama işinden kaçmayın; bunun yerine, acı çekerken Tanrı’nın tesellisine sarılın. O size acılarınızda yardımcı olacaktır ve böylece, aldığınız teselliyle başkalarını teselli edebilmenizi sağlayacaktır.
Acı çekmiş ama imanda sebat etmiş olgun bir Hristiyan bulun. O kişiye acılarında Rab’bin tesellisini nasıl tecrübe ettiğini sorun.
