Resim: Mélanie THESE
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: 2.Korintliler 11:25–12:10
…Çünkü ne zaman güçsüzsem, o zaman güçlüyüm. — 2.Korintliler 12:10
Yeni Antlaşma olan İncil’in büyük bir kısmını Pavlus yazmıştır. Mektupları teşvik edici ve cesurdur. Biz onu ruhsal bir dev olarak görmeye yatkınızdır. Ancak Kutsal Kitap’ı okuduğumuzda Pavlus’un birçok sorun yaşamış olduğunu görüyoruz. Daha başka birçok şeyin yanı sıra, dövülmüş, taşlanmış, gemi kazası geçirmiş, açlık ve susuzluk çekmiş, acılar çekmişti. Pavlus insandı ve Rab’den bedendeki dikenini almasını istemişti. Tanrı’nın ona verdiği yanıta dikkat edin. Tanrı ona, “Lütfum sana yeter” (2.Korintliler 12:9) demişti.
Kaç kez Rab’den yolumuzdaki bir engeli kaldırmasını istemişizdir. Bu belki acıydı, hastalıktı ya da durumlardı. Birçok insan, eğer Tanrı bu engelleri kaldırmazsa bunun Kutsal Ruh’tan uzak bir yaşam olduğuna inanmamızı ister. Pavlus’un yaşamı Kutsal Ruh’tan uzakta mıydı? Yuhanna hariç tüm elçiler şehit olmuşlardı. Onların yaşantıları Kutsal Ruh’tan uzakta mıydı? İsa, Getsemani Bahçesi’nde, “Bu kâseyi benden uzaklaştır” diye dua etmişti ama Tanrı kâseyi O’ndan uzaklaştırmamıştı. Tanrı’nın gücü, insan güçsüzlüğünde tamamlanır.
Tanrı’nın lütfu, Pavlus ve tüm elçiler ve tarih boyunca gerçek inanlılar için yeterliydi, sizin ve benim için de yeterlidir! Güçsüzlüğüm, Tanrı’nın Kendi kuvvetini benim hayatımda tamamlaması için gereken şey olabileceği halde, Tanrı’dan onu benden almasını istemeli miyim? Güçsüzlüklerimiz, Tanrı’nın hayatımızdaki kusursuz gücünün tanığı olarak O’nun üzerimizdeki sahiplik işareti olabilir.
Kalbinizdeki başlıkta Tanrı’nın ismi var mı?
