Resim: Marcela Laskoski
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: Luka 12:34–48
İşte kapıda durmuş, kapıyı çalıyorum… — Vahiy 3:20
Geçen gece sabahın ilk saatlerinde, kapının çalınması zannettiğim bir sesle uyandım. Bütün kapıları kontrol ettim ama kimse yoktu. Yeniden yattığımda aklıma, “İşte kapıda durmuş, kapıyı çalıyorum. Biri sesimi işitir ve kapıyı açarsa, onun yanına gireceğim; ben onunla, o da benimle, birlikte yemek yiyeceğiz” (Vahiy 3:20) diyen ayet geldi. Eğer kapının önünde Mesih duruyor olsaydı, kapıyı açmaya hazır olacak mıydım?
Yeryüzündeki fiziksel evimde Mesih’in görmesinden utanacağım şeyler olacak mıdır? Bu zorlayıcı bir sorudur: Evlerimiz Mesih’i misafir olarak kabul edecek durumda mıdır?
Ruhsal evim pak, günah ve adaletsizlikten uzak mı olacak? Kutsallaştırılmış ve Efendi’nin kullanımına hazır mıyız (2.Timoteos 2:21)?
İsa (gerçek kilise olan) gelinini alıp Kendisiyle birlikte eve götürmek için gelip kapıyı çaldığında hazır ve kapıyı hemen açmak için bekler bir halde olacak mıyız (ayet 36)? Bizi bekler bulursa ne mutlu bize! Bizi yemeğe oturtup bize hizmet edecektir (ayet 37).
Ayrıca İsa kapıyı çalıp bizi çalışmaya ya da yeni bir sorumluluğa çağırdığında kandillerimiz yanar olarak (ayet 35) giyinmiş (hazırlanmış) olmamız gerekmektedir. Bulunduğumuz yerde yararlı olalım. Bütün bunlar Yuhanna 14:23 ve 1.Yuhanna 3:24’ü yerine getirerek mümkündür.
İsa kapımızı çaldığında kalplerimizi açmaya her zaman hazır olalım.
