Resim/video: Yuhanna 4:27–42
İsa’nın ayetlerdeki kimliği:
32–34: İsa, Tanrı’nın isteğinin yerine getirilmesini yiyecek olarak nitelendirir. Tanrı şimdi de günahkârları kurtarmak için bizi çağırıp görevlendirmektedir. O’nun bu değerli göksel çağrısını yerine getirmeye ne kadar önem veriyorum?
36–38: İsa, her şeyi hazırlayıp bizi hasat toplamaya çağırır. Tanrı, emek vermediğimiz halde bizi ürünü toplamaya çağırıp sevincine katılmamızı ister. Tanrı’nın beni hasat için gönderdiği yer neresi? Ben de İsa’nın yaptığı gibi, Tanrı’yı yüceltiyor muyum (Yuhanna 17:4)?
Bana hangi öğütler verilmektedir?
28, 29: Samiriyeli kadın Mesih’i tanıyınca mutlu olur ve kentte oturanlarla da bu sevincini paylaşmak ister. İnsanlardan kaçmak için saat on iki sularında kuyuya gelen kadın, İsa’yla tanıştıktan sonra onlara Müjde’yi duyurmak için onların arasına korkmadan girer. Tıpkı bu Samiriyeli kadın gibi, hayatımı değiştiren İsa’ya tanıklık etmek için neler yapıyorum?
30: Kadının duyduğu hayranlığı ve değişimini gören halk İsa’ya gelir. Değişen birinin tanıklığı gerçekten etkileyicidir. Başkalarını Mesih uğruna etkileyebilecek bir yaşam sürdürüyor muyum?
35: İsa, “Başınızı kaldırıp tarlalara bakın” der. Biçilmeye hazır olan bir yer görüyor muyum? Çiftçi tohumu ektikten sonra hasat zamanına kadar beklemelidir. Ruhsal hasat zamanı bugün değil mi? Müjdeleme işini bahanelerle geri plana atmadan, hemen yapmam gerekmez mi? Kime nasıl müjdeleyeceğimi düşünüyor muyum?
36–38: Ruhsal hizmetleri, paylaşarak ve işbirliği içinde yapmak daha hikmetlicedir. Hangi ruhsal hizmetleri hangi kardeşimle paylaşarak yapacağım?
39–42: Samiriyeli kadının söylediklerini duyup İsa’ya gelen halk, onunla şahsen tanıştıktan sonra O’nu Kurtarıcı olarak kabul eder. İsa’yı hala tanımadıkları için karanlıkta oturanların O’nunla tanışmasına nasıl yardımcı oluyorum?
Yuhanna 4:27-42
27 Bu sırada İsa’nın öğrencileri geldiler. O’nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Bununla birlikte hiçbiri, “Ne istiyorsun?” ya da, “O kadınla neden konuşuyorsun?” demedi.
28–29 Sonra kadın su testisini bırakarak kente gitti ve halka şöyle dedi: “Gelin, yaptığım her şeyi bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mudur?” 30 Halk da kentten çıkıp İsa’ya doğru gelmeye başladı.
31 Bu arada öğrencileri O’na, “Rabbî*, yemek ye!” diye rica ediyorlardı.
32 Ama İsa, “Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.
33 Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O’na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.
34 İsa, “Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O’nun işini tamamlamaktır” dedi. 35 “Sizler, ‘Ekinleri biçmeye daha dört ay var’ demiyor musunuz? İşte, size söylüyorum, başınızı kaldırıp tarlalara bakın. Ekinler sararmış, biçilmeye hazır! 36 Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kişi şimdiden ücretini alır ve sonsuz yaşam için ürün toplar. 37 ‘Biri eker, başkası biçer’ sözü bu durumda doğrudur. 38 Ben sizi, emek vermediğiniz bir ürünü biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, siz ise onların emeğinden yararlandınız.”
39 O kentten birçok Samiriyeli, “Yaptığım her şeyi bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine İsa’ya iman etti. 40 Samiriyeliler O’na gelip yanlarında kalması için rica ettiler. O da orada iki gün kaldı. 41 O’nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.
42 Bunlar kadına, “Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil” diyorlardı. “Kendimiz işittik, O’nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”
• Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği?
• Bana hangi öğütler verilmektedir?
