Davut Saul’a, “Bu Filistli yüzünden kimse yılmasın! Ben kulun gidip onunla dövüşeceğim!” dedi. —1.Samuel 17:32
Golyat’ın büyük meydan okuyuşu üzerinde düşündükçe Davut beni esinlendiriyor. Golyat gençliğinden beri bir savaşçı olmasına ve boyu üç metreye yakın olmasına karşın Davut gönüllü olarak bu Filistli’yle savaşmaya gitmişti. Saul’un ordusundaki askerlerin hiçbiri bu dev adamla savaşmaya istekli olmamıştı! Ama Davut gidip Golyat’la savaşmak için gönüllü olmuştu. Davut, aslanı ve ayıyı öldürmesine yardım eden Tanrı’nın, diri Tanrı’nın ordularına meydan okuyan bu Filistli’yi de öldürmesine yardım edeceğine güveniyordu.
Kutsal Kitap bize gönüllü olan başka kişiler hakkında da örnekler verir. Nehemya gidip Yeruşalim’in duvarlarını yeniden inşa etmek için gönüllü olmuştu. Bu çok büyük bir işti ve temizlenecek epey çok moloz vardı. Yeşaya, “Ben! Beni gönder” demişti (Yeşaya 6:8).
İyi Samiriyeli de bizim için iyi bir örnektir (Luka 10:25–37). Günümüzde de yardıma ihtiyacı olan birçok insan vardır.
Bir gün büyük bir otoyolda giderken aracının lastiği patlamış olan bir adam gördük. Durup lastiğini değiştirmesine yardım ettik. Adam daha yeni bir kalça protezi ameliyatı geçirmişti ve lastiği değiştirmek için çok eğilirse sorunlar olacağından ve kendi kendine doğrulamayacağından korkuyordu. Durduğumuzdan ötürü minnettardı.
Pavlus da ikinci müjdeleme yolculuğuna çıkmak için gönüllü olmuştu, daha başka neleri gönüllü olarak yaptığını sadece Tanrı bilir!
İsa tüm zamanların en büyük gönüllüsüydü. O’nun örneğini izleyerek Tanrı’nın yapmamızı istediği şeyler her ne ise onları gönüllü olarak yapalım.
Bir insanın bir ihtiyacının bulunduğu her yerde, bir iyilik yapma fırsatı vardır.
