Resim: Perry Grone
Böylece Rab’de dimdik durun… Her zaman sevinin… Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı’ya dua edip yalvararak şükranla bildirin. —Filipililer 4:1, 4, 6
Elçi Pavlus Filipililer 4’de bize Rab’de dimdik durmaya ve fedakârlık dolu yaşamlar sürmeye devam etmemizi öğütlüyor. Günlük hayatlarımızla ilgili olarak şöyle yazmıştır:
“Sonuç olarak, kardeşlerim, gerçek, saygıdeğer, doğru, pak, sevimli, hayranlık uyandıran, erdemli ve övülmeye değer ne varsa, onu düşünün” (ayet 8). Bunları günlük hayatınızın ayrılmaz birer parçası haline getirin.
Elçi Pavlus, aşağıdaki alıntılarda fedakârlık dolu bir yaşamdan ve vermekten birkaç kez söz etmektedir:
“Müjde’yi yaymak için benimle birlikte mücadele eden o kadınlara yardım et” (ayet 3).
“Uysallığınız bütün insanlarca bilinsin” (ayet 5).
“Yine de sıkıntılarıma ortak olmakla iyi ettiniz” (ayet 14).
“Sizden başka hiçbir topluluk karşılıklı yardımlaşma konusunda benimle işbirliği yapmadı” (ayet 15).
Pavlus onlara vermelerinin, 17. ayette olduğu gibi doğru yaşamlarının sonucu olması ve gönüllü bir yürekten gelmesi gerektiğini öğretmeye çalışıyordu. Günümüzde bizim deneyimimizin de böyle olması dileğiyle.
En kötü durumundaki dünyanın en iyi durumundaki kiliseye ihtiyacı vardır.
