Resim: Thomas Kinto
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: Luka 19:12–2
Şöyle ki, Rabbimiz İsa Mesih’in görünmesini beklerken hiçbir ruhsal armağandan yoksun değilsiniz. — 1.Korintliler 1:7
İsa burada bulunmuştur ve şimdi de Baba’ya dönmüştür. Rab’bin işini üstlenmek konusunda kendimizi sorumlu hissetmeliyiz. Yaşamda yol gösterimsiz bırakılmadığımızdan ötürü çok minnettar olmalıyız. İsa son arzularını bize bir yol haritası olarak bildirmiştir.
Tanrı’nın bize ayırmış olduğu hayat süresinde Rab’be ne kadar zaman veriyoruz? Tanrı’nın egemenliği için yararlı kişiler miyiz yoksa kendi işlerimiz ve ilgi alanlarımız tüm zamanımızı mı alıyor?
Her sabah uyandığımızda, düşüncelerimiz Tanrı’ya ve O’nun için neler yapabileceğimize yöneliyor mu, yoksa kendi düşüncelerimiz ve uğraşlarımızdan başka bir şey düşünemiyor muyuz?
Her günkü ilkemiz, “Ben! Beni gönder,” olmalıdır. Şehre inmeyi planlıyorsak Tanrı’ya, ruhsal bir ihtiyacı ya da sorusu olan birisine yardım etmeye açık olduğumuzu söylüyor muyuz? Rab’bin işinde yararlı olmak için fırsatlar arıyor muyuz?
Soylu Adamımız talantımızla ne yaptığımızı görmek için bir gün geri gelecektir. Hepimiz eşit fırsatlara sahibiz. Hepimizin hesap vermemiz gerekecektir. Tanrı bizden ettiğimiz kârı isteyecek ve hesaplarımızı denetleyecektir. Bizi terazide tarttığı zaman eksik mi bulunacağız? Hayat kısadır; sadece Mesih için yaptıklarımız kalıcı olacaktır. Rab geri dönene dek kendimizi O’nun işine verelim.
Rab için çalışın; ücreti fazla değildir ama ödül cennette olacaktır.
