Resim: LanaStock
İsa, “Baba, onları bağışla” dedi. “Çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar.” — Luka. 23:34
Bugün bir danışmanlık oturumunda bir karı kocanın birbirlerini cezalandırmalarını seyrettim. Don, karısını aşağılayarak onu daima ve asla gibi sözcüklerle eleştirdi. Sonunda onun karakterine saldırarak, “O sadece kendini düşünür” dedi. Jennifer da buna odadan fırlayıp arkasından kapıyı kapatmadan önce haykırarak karşılık verdi. Hristiyanlar Tanrı’nın birbirimizi sevmekle ilgili buyruğunu bildikleri hâlde ve benim oturumda şart koştuğum temel iletişim kurallarına rağmen (bu koşulları kesinlikle çiğnediler), birbirlerini lime lime etme ayartısına direnemediler. Bugün onların gündeminde bağışlama yoktu.
Eğer bağışlama böyle bir şey değilse, nasıl bir şey? Eğer bağışlama konusunda Tanrı’ya daha çok benzer olmayı arzuluyorsak, en iyi örneğimize bakarak başlayım: İsa Mesih. Bugünkü ayetimiz bize İsa’nın kötülüğe kötülükle karşılık vermediğini hatırlatıyor. Dövülerek, sövülerek ve çarmıha çivilenerek insanlığın kendisine yönelik günahının en dip noktasını yaşadı. Bu denli ölçüsüz bir acının ve ihanetin ortasında İsa’nın ağzından bağışlama dökülmesini beklemezdik. Ancak O ağzını açtığı zaman, “Baba onları bağışla, çünkü ne yaptıklarını bilmiyorlar” dedi.
İsa fiziksel ve ruhsal ıstırabın ortasında kendisine kötülük edenler için bağışlamayla dolu sözler haykırdı. Böyle bir anda bağışladığı zaman, Mesih’in mükemmel doğasının ortaya konulduğunu görüyoruz. O’nun mükemmel sevgisine baktığımız zaman, mükemmel Kurtarıcı’ya ne denli muhtaç olduğumuzu hatırlıyoruz. Bizler acı çekerken asla böyle bir lütuf gösteremezdik.
Romalı askerlerin, İsa’nın ellerine çaktıkları çiviler gerçekti. O’nun acısı gerçek acıydı. Mesih gerçek acının tam ortasında gerçek bağışlama sunmak gibi çetin bir güçlüğün ne demek olduğunu anlıyor. Hak etmeyenlere lütuf gösterirken ne denli büyük bir bedel ödendiğini şahsen biliyor.
Bizim acımız asla Mesih’in acılarından büyük olamaz. Yine de acımız gerçek acıdır. Bazlarımız ufak tefek şeyleri bağışlamakta zorluk çekeriz ve bu başlı başına zor bir mücadeledir. Bazılarımızsa bağışlayacak çok daha korkunç haksızlıklar görmüştür. Üvey kardeşlerinin tacizine uğrayan komşumu ya da bir yabancı tarafından dövülüp ölüme terk edildiğini paylaşan danışanımı düşünün. Bağışlamak bu kadınlar için gerçekten mümkün mü? Bu tür korkunç kötülükler için bağışlama beklemek biraz fazla olmaz mı?
Cesur olun – Mesih sizin bağışlamama ayartınızı anlıyor. Ancak kendisi ayartıldığında, günah işlemedi ve merhamet gösterdi. Mesih’in bağışlama örneği o en saf hâliyle size yepyeni bir cesaret versin. Çarmıh üzerinde Mesih’te etkin olan güç bugün sizde de etkindir.
Dua yaşamınızda bağışlama konusuna yönelmeye başlayın. Size karşı suç işleyen kişiye karşı merhamet göstermeniz için Mesih’in gücünü dileyin. Bu duanın çok kibar, düzgün ve uygun olması gerekmiyor. Tanrı’yla sesli olarak dürüstçe konuşun ve duygularınızı olduğu gibi ifade edin. Kutsal Ruh zayıflığınızda sizin yanınızdadır ve yardımcı olmaya hazırdır (bkz.Romalılar 8:26-27).
