Resim: Hédi Benyounes

“Günah işleyen herkes günahın kölesidir” —Yuhanna 8:34

 

Söz dinleyen köleler gibi kendinizi kime teslim ederseniz, sözünü dinlediğiniz kişinin köleleri olduğunuzu bilmez misiniz? Ya ölüme götüren günahın ya da doğruluğa götüren sözdinlerliğin kölelerisiniz. —Romalılar 6:16

Günah bir insana hiçbir zaman gerçek bir mutluluk getirmez. Başlangıçta günah çekici ve zararsız gözükebilir ama sonunda günah her zaman çok fazla keder, acılık ve hatta işkence oluşturur. Kendi kendinize, “Buraya kadar… Artık günah işlemeyeceğim!” diye söz vermeniz bir işe yaramaz. Bir insan günahın nasıl etkin olduğunu anlayıp yaşam biçimini değiştirip kendisini günahtan kurtarmaya çalıştığında günah işlemeyi bırakamadığını görür. Günah çok katı bir angaryacıdır!

Günah, insanın yüreğinde Tanrıya ait olan yeri alır ve insanı zavallı, işkence gören bir köle haline getirir. Siz kendinizi yapmayı istemediğiniz şeyleri yapar buluyor musunuz? Kimseyi kandırmak istemiyorsunuz ama diliniz yalanlar söylüyor ve yaptıklarınızı değiştirmek imkânsız görünüyor. Sinirlenmek istemiyorsunuz ama tekrar tekrar çocuklarınıza, karınıza ya da birlikte çalıştığınız insanlara küçük şeylerden ötürü bağırıyorsunuz. Sigara içmemeye ya da küfür etmemeye karar veriyorsunuz ama kısa bir süre sonra bu kararınızı bozuyorsunuz. Bunun çok yanlış bir şey olduğunu biliyorsunuz ama elinizden hiçbir şey gelmiyor. Sanki birisi sizi başkalarına hakaret etmeye, yalan söylemeye, akılsızca konuşmaya, öfkelenmeye ve herkese ve her şeye küfür etmeye zorluyor. Bunun nedeni günahın yönetimi altında olmanızdır.

Günah katı bir angaryacıdır ve kimse kendini günaha kölelikten kurtaramaz. Günah bir insanın hayatını yönetir ve ona Tanrı nın isteğine aykırı olan şeyler yaptırır.

1. Günah işlememize neden olan nedir?
2. Bir insan günah işlemeyi kendi kendine bırakabilir mi?