Kutsal Ruh’u kederlendirmeyin
Acaba Pavlus Efesliler 4:30’da neden “Kutsal Ruh’u kederlendirmeyin” diyor?
Pavlus bunu Efesliler mektubunun herhangi başka bir yerinde de söyleyebilirdi. Fakat burada söylemeyi yeğliyor. Acaba neden? Sanki konu bölünmüş gibi görünüyor.
Eski ve yeni yaşamdan bahsederken birden bire Kutsal Ruh’u kederlendirmeyin diyor. Bence Pavlus’un bu konuyu burada işlemesinin sebebi Kutsal Yazılar’ın Kutsal Ruh tarafından esinlenmiş oluşudur.
Kutsal Yazılar Kutsal Ruh tarafından esinlenmiştir.
Aynı zamanda, Kilisenin bina edilmesi için Kutsal Yazılar’ı öğreten kişiler de Kutsal Ruh tarafından bereketlenmektedirler. Ağzımızdan çıkan bina edici sözleri Kutsal Ruh bereketliyor.
İşte bu yüzden, eğer İnanlıların ağzından aynı bedende olan kişileri bina edici sözler yerine yıkıcı sözler sarf ediliyorsa Kutsal Ruh’u kederlendirmiş oluruz.
Kötü niyet, kin, öfke, kızgınlık, bağrışma ve iftirayı bırakın ve sevgi gösterin (ayet 31-32):
Pavlus’un yazdığı bu nokta bütün noktaları özetliyor.
Hem “her kötü niyetle birlikte her türlü kin, öfke, kızgınlık, bağrışma ve iftira sizden uzak olsun” diyor. Altı adet kötü özellikten bahsediyor.
Hem de “Birbirinize karşı iyi yürekli, şefkatli olun. Tanrı sizi Mesih’te bağışladığı gibi, siz de birbirinizi bağışlayın.”
Üç adet iyi özellikten bahsediyor. Bütün özellikler son noktada özetleniyor.
Üç Sebep
Pavlus’un bu ayetlerde verdiği tavsiyelere neden uymamız gerekiyor?
Pavlus 32. ayetten sonra Efesliler 5:1’de şöyle diyor:
Bunun için, sevgili çocukları olarak Tanrı’yı örnek alın.
Pavlus’un tavsiyelerine uymamız için üç sebebimiz var. Bu tavsiyeler Tanrı’nın karakterini yansıtmaktadır. Böyle olmalıyız çünkü Tanrı’nın kendisi de böyledir. Bu tavsiyeler Mesih’i tanımamızı ve Mesih’teki gerçeğe göre büyümemizi sağlar.
Pavlus Efesliler 4:20-21’de şöyle diyor:
Ama siz Mesih’i böyle öğrenmediniz. Kuşkusuz İsa’nın sesini duydunuz, O’ndaki gerçeğe uygun olarak O’nun yolunda eğitildiniz.
Bu tavsiyeler Kutsal Ruh’un bizi Mesih’in benzerliğinde değiştirmekte olduğunu gösteriyor. Kutsal Ruh’un görevi bizi Mesih’in benzeyişin de değiştirmektir. Eğer bu gerçekleşmiyorsa Kutsal Ruh’u kederlendirmiş oluruz.
Özetle, Pavlus gerçek birer Mesih İnanlıları olarak hareket etmemizi istiyor. Yalandan, dedikodudan, iftiradan kalıcı öfkeden, hırsızlıktan, çürük sözlerden, kinden, bağrışmalardan uzak durmalıyız. Çalışarak kendi emeğimizle kazandığımızı kullanalım. Birbirimize karşı iyi yürekli, şefkatli olalım. Tanrı bizi Mesih’te bağışladığı gibi, biz de birbirimizi bağışlayalım.
Benliğin işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. Sizi daha önce uyardığım gibi yine uyarıyorum, böyle davrananlar Tanrı Egemenliği’ni miras alamayacaklar. Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir. Bu tür nitelikleri yasaklayan yasa yoktur. Mesih İsa’ya ait olanlar, benliği, tutku ve arzularıyla birlikte çarmıha germişlerdir. Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh’un izinde yürüyelim.
Kendi kendimize soralım: Hayatımda benliğin meyvelerini mi, yoksa Ruh’un meyvelerini mi sergiliyorum? Hayatımızda sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve öz denetim olması için çaba gösterelim,ve güçsüz olduğumuz konular da Rab’bin yardımını isteyelim.
