Resim: Marc-Olivier Jodoin
Çünkü günahın ücreti/sonucu ölümdür (Romalılar 6:23). İsa günah işlemedi (1.Petrus 2:22), çarmıhta kendi bedeninde günahlarımızı yüklendi (1.Petrus 2:24) ve öldü. Bizim yerimize öldü. Tanrı’nın bizim günahlarımızın cezasını ödetmek yerine, O bizden biri olarak bunu kendisi ödedi.
Günah işlediğimizde iki şey olur: Tanrı’ya ve kendimize birşey olur. Günah işlediğimizde, Tanrı’ya karşı geliriz. Neden? Çünkü çiğnediğimiz şey O’nun yasasıdır. Günah işlediğimizde öldük. Hemen oracıkta ölmeyiz çünkü bizi bekleyen çok daha şiddetli bir ruhsal ölüm vardır. Günah bizi Tanrı’dan sonsuza dek ayırarak (Yeşaya 59:2) öldürür (Romalılar 6:23). Tanrı günahtan nefret eder (Habakkuk 1:13), günahın cezası verilmelidir. Hepimiz günahkar olduğumuzdan dolayı Tanrı’yı hoşnut edemediğimiz için, Tanrı Kendisini hoşnut edecek bir sunu verdi bizim için. Bu sununun kendisi çarmıhta kurban olan İsa’ydı. Başka yol yoktu. Eğer başka bir yol olsaydı, Tanrı onu yapardı.
