Birbirimizi seversek, Tanrı içimizde yaşar ve sevgisi içimizde yetkinleşmiş olur.
Tanrı’nın bulunduğu yer neresidir? Siz de orada olmak ister misiniz? Benimle birlikte 1.Yuhanna 4:12’yi açın.
Eğer birisi “Tanrı nerede?” diye sorsa, ona görkemli bir tapınağı ya da hatta doğanın güzel öğelerini, ya da güneşi, ayı veya yıldızları göstermeniz gerekmez.
Süleyman, tapınağı Tanrı’ya adarken ettiği duada Tanrı’nın büyüklüğünün bilincindeydi. Şöyle demişti:
“Tanrı gerçekten yeryüzünde yaşar mı? Sen göklere, göklerin göklerine bile sığmazsın. Benim yaptığım bu tapınak ne ki?” (1.Krallar 8:27). Mezmur 139’da, Davut’un Tanrı’nın varlığının her yerde olduğunu kavradığını görüyoruz.
Ayrıca, anahtar ayetimize göre, sınırlı, kusurlu ve ölümlü bir varlık olan insan, tanımlamak için insan dilinin bulabileceği tüm üstünlüklerin yetersiz olduğu bu Varlığın içinde yaşadığı yer haline gelmiştir. İnanılmaz bir durum, değil mi? Ama lütfen bunu kendi çabalarımızla yapamayacağımızı aklınızdan çıkartmayın. Tanrı’nın içimizde yaşamasının nedeni, içimizde olmayı istemesi ve bizim de içimizde O’na yer ayırmış olmamızdır. Tanrı’nın içimizde ne kadar yere mi ihtiyacı vardır? İçimizdeki yerin tamamına!
Elçi Yuhanna, birbirimizi seversek Tanrı’nın içimizde yaşadığını yazmıştır. Bu sevgi (sevgi lafını o kadar sık duyarız ki ne anlama geldiğini anlamayız bile), iradenin tek amaçlı, kendini inkâr eden, can alıcı bir etkinliğidir (kendi kuvvetimizle değil, Tanrı’nınkiyle gerçekleşir). Duamız, “Ya Rab, benim değil, Senin isteğin olsun” şeklinde olmalıdır.
Unutmayın, Tanrı’nın yaşadığı yer haline gelmek için kendimizi inkâr edip geçici ya da dünyasal şeylerin yerine sonsuz değeri olanları koymalıyız. Eğer bunu yaparsak, Tanrı bizim içimizde harika bir değişiklik gerçekleştirecektir!
Bugünün Kutsal Kitap okumasında sevgiye böylesine önemli bir yer verilmesi ne kadar anlamlı, değil mi? Sevgi, Hristiyan yaşamının tümünün özüdür.
Siz bu şekilde Tanrı’nın “yaşadığı yer” olmayı arzuluyor musunuz? Ben böyle olmayı tüm varlığımla arzuluyorum. Başka bir şey ya da bundan azı yla tatmin olmayacağım.
Eğer sevgimiz eksikse, Tanrı’nın içimizdeki varlığı da eksiktir.
