O günü ve saati, ne gökteki melekler, ne de Oğul bilir; Baba’dan başka kimse bilmez.
Birçok kereler aile olarak yakın bir gelecekteki belirli bir gün için özel bir etkinlik planlarız. Zaman kavramını iyice anlamamış olan daha küçük çocuklarımız sık sık yanımıza gelip, “Şimdi mi, Baba? Bugün mü gidiyoruz?” der. Onlara sık sık, zamanın daha gelmediğini, belirli bir zamanı ya da belirli bir günü beklediğimizi açıklamamız gerekir.
Şimdi gözlerimizi yeryüzünden göklere kaldıralım. Tanrı tahtında oturmaktadır, İsa O’nun sağındadır ve ikisi de binlerce melek ve azizle çevrilmiştir. Sahne görkemlidir. İlahi söylemekte, sevinmekte ve tapınmaktadırlar. Buna karşın eksik olan bir şey vardır. Kutsalların tümü henüz eve varmamıştır. İsa, tüm izleyicilerini yanına toplayacağı zamanı bekler. Baba’ya bakıp, “Şimdi mi, Baba? Bugün gidebilir miyiz?” der.
Baba, “Bugün değil. Belki daha gelecek başkaları olacaktır. Biraz daha bekle” der.
Bazılarının düşündüğü gibi Rab vaadini yerine getirmekte gecikmez; ama size karşı sabrediyor. Çünkü kimsenin mahvolmasını istemiyor, herkesin tövbe etmesini istiyor.
– (2.Petrus 3:9.)
Tanrı sizi mi bekliyor?
Tanrı kimseye yaşamı kabul edip etmeyeceğini sormaz. Verilmesi gereken karar bu değildir. Hayatı kabul etmelisiniz. Tek seçim, bize verilen yaşamla ne yapacağımızdır.
— Henry W. Beecher
