Resim: Richmatts

Pavlus şöyle devam etti: “Ben Yahudi’yim… Gamaliel’in dizinin dibinde büyüdüm. Atalarımızın yasasıyla ilgili sıkı bir eğitimden geçtim. Bugün hepinizin yaptığı gibi, ben de Tanrı için gayretle çalışan biriydim. İsa’nın yolundan gidenlere öldüresiye zulmeder, kadın erkek demeden onları bağlayıp hapse atardım… Şam’a doğru yola çıkmıştım. Amacım, oradaki İsa inanlılarını da cezalandırmak üzere bağlayıp Yeruşalim’e getirmekti”  — Elçilerin İşleri 22:2–5

Herkesin bir öyküsü vardır. Sizin ve benim bazı öykülerimiz acı verici bir geçmişi içerir. Belki acıyı kendimiz yarattık. Kötü seçimler yaptık ve bunlardan ötürü acı çekiyoruz. Belki de birileri size acı verdi. Size kötülük yapan birisinin mağduru oldunuz. Elçi Pavlus ilk kategoriye giriyor. Onun acı verici geçmişi, kendisinin günahlı eylemlerinin sonucuydu.

Elçilerin İşleri 22. bölümde Pavlus kendi yaptığı yanlış seçimleri paylaşıyor. Neydi bunlar? Mesih’in öğrencilerine karşı tehdit ve cinayet kusuyordu (bkz. Elçilerin İşleri 9:1). Hristiyanların evlerine giriyor ve onların zindana atılmalarını sağlıyordu (bkz. Elçilerin İşleri 8:3). Tanrı halkının yaşamlarındaki feci acıların doğrudan sorumlusu olmasa dahi, bunlarla yakından bağlantısı vardı. Pavlus insafsız ve zorba birisiydi.

Üstüne üstlük, kendisini kandırmış ve yaptıklarının doğru olduğuna inandırmıştı. Ona neyi, niçin yaptığını sormuş olsanız, eylemlerinin gerekli ve hatta doğru olduğuna dair muhtemelen çok sayıda neden gösterebilirdi. Nitekim Yahudi yasalarının katı doğasına göre iyi bir eğitim almıştı.

Pavlus’un tüm bunları yaptığını biliyoruz çünkü bize bunları kendisini söylüyor. Birçok insana söyledi ve ilerleyen okumalarımızda bunun nedenini göreceğiz. Ancak şimdilik, Pavlus’un olanlarla ilgili dürüstlüğüne odaklanacağız.

Kendi günahlarınızı herkesin önünde itiraf etmek bana bir kâbus gibi geliyor. Ne de olsa, acı verici bir geçmişin ayrıntıları ölüm kokusu taşır. Bunları toprağa gömüp kaçabileceğimiz kadar uzağa kaçsak daha iyi olmaz mı? Eğer bu mümkün olsaydı, daha kolay olurdu. Ancak geçmişimizden kaçamayız. Tanrı bizi deneyimlerimizden etkilenecek ve bunlarla biçimlenecek şekilde tasarladı. Bize şaşırtıcı derecede iyi işleyen bir hafıza verdi. Bu yüzden de olanları unutmak kulağa hoş gelse de, mümkün değildir.

Bu ruhsal okumalar boyunca, Mesih’teki imanımızın geçmişteki, şu anki ve gelecekteki öykümüzü nasıl anlamlandıracağını giderek daha iyi anlayacağız. Ancak bugün için geçmişimizin ayrıntılarına dikkat etmeye bakacağız. Bunları gömemeyiz. Bunlardan kaçamayız. Bizler de Pavlus gibi bunlar hakkında dürüst olmalıyız. Sizden dürüst olmanızı isteyeceğim. Birlikte iyi bir noktaya doğru hareket ettiğimize güvenerek, bunu imanla yapmanızı isteyeceğim.


Acı verici geçmişinizde neler oldu? Gelecek günlerde ayrıntılı olarak yazın. Eğer birden çok olay varsa, bir zaman çizelgesi yapmayı düşünün. Geçmişi bu denli rahatsız edici kılacak neler yaptığınızı, başkalarının size neler yaptığını ya da başınıza neler geldiğini yeniden düşünün.