Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: Matta 13:36–43
Keşke başım bir pınar, gözlerim bir gözyaşı kaynağı olsa! Halkımın öldürülenleri için ağlasam gece gündüz!
— Yeremya 9:1
Tanrı’ya en son ne zaman etrafınızdaki kayıp canlar için ağlayarak yakardınız?Cehennemi açık bir şekilde anlıyor musunuz? En son ne zaman kendi günahlarınız için yas tuttunuz? Artık ağlayışın olmayacağı bir zaman olacak mı?
Yas tutma ve ağlamayı düşündüğümüzde genelde cenazeleri düşünürüz ki bu da doğru ve iyidir. Ancak inanlıların ağlamaları gereken tek zaman bu değildir. Anahtar ayette, Yeremya halkı için ağlamaktadır. Markos 14:72’de Petrus’un Mesih’i inkâr ettiği için ağladığını görüyoruz.
İsa, Yeruşalim’deki kötülüklerden ötürü bu kent için ağlamıştı. Sonlarının nasıl olacağını biliyordu. İsa, günümüzde izlememiz için iyi bir örnektir. Günahkârlar için ağlayabilmek için, cehennem ve onun ne kadar korkunç olduğunu tasavvur edebilmemiz lazımdır.
İsa, Golgota’ya götürülürken O’nu ağlayarak izleyen kadınlar vardı. İsa bu kadınlara dönerek, “Benim için ağlamayın. Kendiniz ve çocuklarınız için ağlayın” (Luka 23:28) demişti.
Ben İsa’nın aynı şeyi günümüzde de hâlâ söylediğine inanıyorum. İnanlı olarak günahlarımız için yas tutmalıyız. Günahlarımız için yas tutmayı bıraktığımızda Tanrı’nın bizim için yaptıklarını unutmaya yatkın oluruz.
Vahiy 7:17’de bize harika bir vaatte bulunulmuştur. Bu ayet, Tanrı’nın gözlerimizden bütün gözyaşlarını sileceğini söyler. Oraya gittiğimizde büyük bir sevinç yaşayacağız!
Ne mutlu yaslı olanlara! Çünkü onlar teselli edilecekler.
— Matta 5:4
