Resim: Yuhanna 21:15-25
İsa Mesih’i takip etmeye yönelik gerçek müjde çağrısı, kendini inkar etmeye yönelik bir çağrıdır. Kendini gerçekleştirmeye yönelik insan merkezli bir çağrı değildir; “Hıristiyanlık lite” diye bir şey yok. Müjde, günahkârları İsa Mesih’e tam olarak boyun eğmeye, hayatlarını kaybederek bulmaya, hayatlarını onları terk ederek kazanmaya, kendilerini boşaltarak hayatı dolu dolu yaşamaya çağırır. Rabbimiz’in mesajı açıkçası kullanıcı dostu değildi; tehdit etmek kadar rahatlatıcı değildi. Kurtuluşu kolaylaştırmadı, zorlaştırdı; Mesih’in vaazı, sevgi ve şefkatle motive olurken, lütuf ve merhametle doluyken ve şimdi ve sonsuza dek bağışlama, esenlik ve sevinç sunarken, hâlâ talepkardı aşırı derecede. İsa hiçbir zaman günahkârlar için işleri kolaylaştırmaktan ve böylece sahte bir güvene. Sahte bir kurtuluş güvencesine katkıda bulunmaktan suçlu değildi.
Yuhanna, ilham edilmiş sevindirici haberi, kendi anlatımını sona erdiren birkaç son soruyu yanıtlayarak bitirdi. Rab’bin Petrus’a verdiği varsayımsal yanıt, kardeşler arasında bu öğrencinin ölmeyeceğine dair bir söylenti çıkmasına neden oldu. Yuhanna bu söylentiyi hemen çürüttü, çünkü ölümü bazılarının Rab’bin yanlış bir tahminde bulunduğuna inanmasına neden oldu: Yine de İsa ona ölmeyeceğini söylemedi, sadece, “Ben gelene kadar onun kalmasını istersem, ne olur? bu sana mı?” Yuhanna, okuyucularına, bu şeylere tanıklık edenin ve bunları yazanın öğrencisi olduğunu hatırlattı ve biz (ya havariler, ya da daha büyük olasılıkla yalnızca Yuhanna’ya atıfta bulunan bir editoryal araç) onun tanıklığının doğru olduğunu biliyoruz.
İsa, Petrus’a Kendisini her şeyden çok sevmesi için meydan okumuştu. Her şeyi Mesih için feda etme ihtimaliyle karşı karşıya kalan Petrus, bundan sonra geri adım atmadı. İsa’yı takip etmenin, sevgisinin tekil olarak en üstün hedefi olacağı dersini aldı. Petrus ve Kutsal Ruh tarafından güçlendirilen yoldaşları, İsa Mesih’e olan korkusuz tanıklıklarıyla dünyayı alt üst ettiler (çapraz başvuru Elçilerin İşleri 17:6) ve neredeyse her durumda Mesih’in sevgisi ve Tanrı’nın gerçeği uğruna şehitler olarak öldüler.
Yuhanna 21:15-25
15 Yemekten sonra İsa, Simun Petrus’a, “Yuhanna oğlu Simun, beni bunlardan daha çok seviyor musun?” diye sordu.
Petrus, “Evet, ya Rab” dedi, “Seni sevdiğimi bilirsin.”
İsa ona, “Kuzularımı otlat” dedi. 16 İkinci kez yine ona, “Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” diye sordu.
O da, “Evet, ya Rab, seni sevdiğimi bilirsin” dedi.
İsa ona, “Koyunlarımı güt” dedi. 17 Üçüncü kez ona, “Yuhanna oğlu Simun, beni seviyor musun?” diye sordu.
Petrus kendisine üçüncü kez, “Beni seviyor musun?” diye sormasına üzüldü. “Ya Rab, sen her şeyi bilirsin, seni sevdiğimi de bilirsin” dedi.
İsa ona, “Koyunlarımı otlat” dedi. 18 “Sana doğrusunu söyleyeyim, gençliğinde kendi kuşağını kendin bağlar, istediğin yere giderdin. Ama yaşlanınca ellerini uzatacaksın, başkası seni bağlayacak ve istemediğin yere götürecek.” 19 Bunu, Tanrı’yı ne tür bir ölümle yücelteceğini belirtmek için söyledi. Sonra ona, “Ardımdan gel” dedi.
20 Petrus arkasına döndü, İsa’nın sevdiği öğrencinin kendilerini izlediğini gördü. Bu öğrenci, akşam yemeğinde İsa’nın göğsüne yaslanan ve, “Ya Rab, sana kim ihanet edecek?” diye soran öğrencidir. 21 Petrus onu görünce İsa’ya, “Ya Rab, ya bu ne olacak?” diye sordu.
22 İsa, “Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?” dedi. “Sen ardımdan gel!”
23 Bu yüzden kardeşler arasında o öğrencinin ölmeyeceğine dair bir söylenti çıktı. Ama İsa Petrus’a, “O ölmeyecek” dememişti. Sadece, “Ben gelinceye dek onun yaşamasını istiyorsam, bundan sana ne?” demişti.
24 Bütün bunlara tanıklık eden ve bunları yazan öğrenci budur. Onun tanıklığının doğru olduğunu biliyoruz.
25 İsa’nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar tek tek yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.
- Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği?
- Bana hangi öğütler verilmektedir?
