Resim: Creativa Images
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: Matta 18:21–35
Ne mutlu merhametli olanlara! Çünkü onlar merhamet bulacaklar. — Matta 5:7
Petrus kardeşini ya da kendisine karşı günah işlemiş olan birisini bağışlamak konusuyla ilgileniyordu. Bunu yedi kez yapmanın yeterli olup olmayacağını merak ediyordu. İsa 490 kez bağışlamamız gerektiğini söylemişti. Birisinin 490 kez gelip bağışlanma isteyeceğini hayal etmek zordur. Ben bunun bağışlamanın devam eden bir şey olduğunu gösteren bir örnek olduğunu düşünüyorum. Yeterince sık bir şekilde bağışlamamız imkansızdır.
İsa burada bize nasıl bağışlamamız gerektiği hakkında bir örnek vermektedir. 23–27 ayetlere bakarken, kendimi Tanrı’nın önüne çağrılmış ve yaptıklarım için hesap verirken düşünüyorum. Tanrı’nın önünde dururken Tanrı bana, ismimin altına yazılan her şeyi söylemeye başlıyor. “O düşmüş kardeşe yardım etmedin. Bana ait olan bir şeyi kendine sakladın. Bana olan başlangıçtaki sevgini savsakladın” diyor. O konuşmaya devam ederken, O’nun önünde yere kapanıp, “Ya Rab, beni bağışla, bana karşı sabırlı ol. Hayatımı değiştireceğim. Sana karşı yaptığım tüm yanlışları düzelteceğim” diye yakarıyorum. Rab de, “Hepsini bağışlıyorum” diyor.
Rab’bin huzurundan ayrıldığımda bana bir kötülük yapmış olan bir kardeş buluyorum. Ona, “Beni kandırdın. Hatalarını tamir etmen gerekiyor” diyorum. Bu kardeş de benden sabretmemi ve durumu düzeltmek için zaman istiyor. Ona karşı sabır göstermeyip onu bir kenara atıyor, hatta ondan nefret ediyorum.
Diğer kardeşlerimiz benim bu kardeşe yaptığımı görünce, Rab’bin önüne çıkıp O’na yaptıklarımı anlatıyorlar. Rab bana dönüp, “Sen merhametsiz ve bağışlamaz bir kulsun. Ben seni bağışladıktan sonra senin de kardeşini bağışlaman gerekmez miydi? Kardeşini bağışlamaya razı olana dek sana karşı olacağım” diyor.
Karşılıksız aldınız, karşılıksız verin. — Matta 10:8
