Kutsal Kitap

Mezmur 32

1 Ne mutlu isyanı bağışlanan,

Günahı örtülen insana!

2 Suçu RAB tarafından sayılmayan,

Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!

3 Sustuğum sürece

Kemiklerim eridi,

Gün boyu inlemekten.

4 Çünkü gece gündüz

Elin üzerimde ağırlaştı.

Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi.

5 Günahımı açıkladım sana,

Suçumu gizlemedim.

“RAB'be isyanımı itiraf edeceğim” deyince,

Günahımı, suçumu bağışladın.

6 Bu nedenle her sadık kulun

Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.

Engin sular taşsa bile ona erişemez.

7 Sığınağım sensin,

Beni sıkıntıdan korur,

Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın.

8 Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim,

Öğüt vereceğim sana,

Gözüm sendedir.

9 At ya da katır gibi anlayışsız olmayın;

Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir,

Yoksa sana yaklaşmazlar.

10 Kötülerin acısı çoktur,

Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.

11 Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun;

Ey yüreği temiz olanlar,

Hepiniz sevinç çığlıkları atın!