Tanrı’nın, kendisini sevenlerle, amacı uyarınca çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz.
Okullar yaz tatili için kapandıktan bir hafta kadar sonra bir kaza geçirdim. Kopan ayak başparmağımın yerine dikildiği ameliyat, bir hafta kadar evde bacağım yükseğe kaldırılmış olarak sırt üstü yatmamı gerektiriyordu.
Bir gün kapı çalındı. İnanlı bir aile olmadığımızdan birisi, yüksek sesle, “Vaiz gelmiş!” diye fısıldadı. Bu uyarı üzerine çocukların üçü saklanacak yerler bulmaya gitti ve annemle beni kendimizi savunmak için yalnız bıraktı. Vaiz Yazlık Kutsal Kitap Okulu’na yazdıracak çocuklar arıyordu ve ulaşımı sağlayacağını söyledi.
Annem, “Çocukların hiçbirinin ilgilendiğini sanmıyorum” dedi.
Vaiz, “Ya ayağı sarılı olan genç adam?” diye sordu.
Aslında gitmeyi istemiyordum ama yedi yaşında bir çocuk için bir hafta boyunca kanepede yatmak da pek eğlenceli bir şey değildi. Bunun ardından iki haftalığına Kutsal Kitap okuluna yollandım. Orada Kutsal Kitap’tan birçok öyküler duydum ve İsa adındaki bir adam hakkında bir şeyler öğrendim. Bu deneyim beni epey etkiledi ve onu hiç unutmadım. Bana sürekli olarak hayatımda bir şeyin eksik olduğunu hatırlatıyordu. Ayrıca aklımda İsa hakkında birçok yanıtsız soru vardı. On dört yıl sonra, bu deneyim Mesih’i kabul etmemi çok etkiledi.
Kaza bir rastlantı eseri mi olmuştu? Vaiz bize tesadüfen mi gelmişti? Sanmıyorum. Tanrı hayatımın yönetimindeydi, hâlâ da öyle. Bu, O’nun bana kurtuluş yolunu göstermek için olan planının sadece bir parçasıydı. Bu, Romalılar 8:28’deki iyilik için etkin olan her durumun bir parçasıydı. Ya sizin arabanızın lastiğinin patlaması, hastanede kalmak zorunda kalmanız, ya da utanç verici bir durum? Tüm bunlar öyle gözükmeseler de aslında birer bereket olabilir. Bugün Tanrı’ya güvenin!
Tanrı ile rastlantı diye bir şey yoktur, her şey planlanmıştır.
