Çünkü insan yürekten iman ederek aklanır, imanını ağzıyla açıklayarak kurtulur.
“Tanrı yolundaymış gibi görünüp bu yolun gücünü inkâr edenler olacaklar. Böylelerinden uzak dur” (2.Timoteos 3:5). Tanrı yolundaymış gibi görünüp kalplerinde gerçekleşen bir deneyim yaşamayan kişilerle çevrili olduğumuz doğru değil midir? Bu kişiler inanlı olduklarını söyler ama kalpleri Tanrı’dan uzaktır. Kutsal Kitap okuma parçamızın 13. ayetinde Tanrı Yeşaya’ya, İsrail oğullarının ağızları ve dudaklarıyla Kendisini saydıklarını ama kalplerinin Kendisinden uzak olduğunu söylemişti. Sahip oldukları Tanrı korkusu, sadece insanların ilke ve kurallarından ötürü ve biçimseldi.
Ruhlarımızın düşmanı, Tanrı’ya sadece ağızlarımız ve dudaklarımızla yaklaşmamıza aldırmaz. İkiyüzlü kişiler Şeytan’ın programına epey katkıda bulunur. Sizin Tanrı’yla ilişkiniz nasıl? Dua ya da tanıklık ederken söyledikleriniz yüreğinizden mi geliyor yoksa sadece dudaklarınızdan mı dökülüyor? Tanrı’dan kilisenin ya da insanların kurallarından ötürü mü korkuyorsunuz yoksa Yüce Tanrı’yla yürekten bir deneyim yaşadığınız için mi? Tanrı, her birimizin Kendisiyle sadece lafla değil, kalbimizden gelen bir ilişkiye sahip olmamıza yardım etsin.
Tanrı’yla kalpten bir deneyimimiz olduğunda, bunu mutlaka ağzımızla söylememiz gerekir. Tanrı’yı tanımak ve O’nun merhametinin her sabah yeni olduğunu bilmek harika bir berekettir! Elçi Pavlus, Filipililer 3: 10–11’de şöyle yazar: “Ölümünde O’nunla özdeşleşerek O’nu tanımak, dirilişinin gücünü ve acılarına ortak olmanın ne demek olduğunu bilmek ve böylece ne yapıp yapıp ölümden dirilişe erişmek istiyorum.”
Bugün kalbinize bir checkup yaptırın!
