Çünkü Müjde’den utanmıyorum. Müjde iman eden herkesin –önce Yahudiler’in, sonra Yahudi olmayanların– kurtuluşu için Tanrı gücüdür. —Romalılar 1:16
Kurtulmamış bir arkadaşınıza Rab’den söz etmek isteğini duyup da sonra onun ne düşüneceği konusunda endişe ettiğinizden bunu yapmamaya karar verdiniz mi? Kendimizi kandırmayalım. İsa’dan utanıyor muyuz?
Matta 26:39’daki sözler bize İsa’nın kayıp canları cehennemdeki korkunç sondan kurtarmak için nelerden geçtiği hakkında bir fikir verir. İsa’nın bunları, yapması gerektiği için değil, bizi sevdiği için yaptığını unutmayalım.
Günümüzde ülkemizde Kurtarıcı’ya ihtiyacı olan birçok insan görüyoruz. Birçoğu kalplerinde huzura sahip olmanın özlemini çekiyor, belki bazıları, birisinin huzur bulmalarına yardım etmesinin özlemini çekiyor. İsa’nın Matta 5:14, 15’de yer alan, “Dünyanın ışığı sizsiniz. Tepeye kurulan kent gizlenemez. Kimse kandil yakıp tahıl ölçeğinin altına koymaz” sesini duyma konusunda her zaman duyarlı olalım.
Yargı Günü’nü düşünelim. Diyelim ki, sırada duruyor, İsa’nın önüne çıkmayı bekliyorsunuz. Şimdi tanıdığınız kurtulmamış kişinin Tanrı’dan yargısını alışını ve Tanrı’nın kendisine “Git” deyişini duymasını hayal edin. Belki böyle bir zamanda artık o arkadaşınızla konuşmaktan utanmazsınız, ama çok geç olmuştur.
Sırf başkalarının neler düşüneceği ya da söyleyeceğinden endişe ederek görevimizi ihmal edersek ya da Tanrı’dan utanırsak, Tanrı da bizden utanacaktır.
Arayan bir günahlı ve arayan bir Kurtarıcı birbirlerini mutlaka bulacaklardır.
