Hıristiyan yaşamı iki taraflı bir arkadaşlıktır. Dua bu arkadaşlığın büyümesini ve gelişmesini sağlar. Dua, her konuda
nerede, ne zaman olursa olsun İsa ile konuşmaktır. Tabii bu, sadece bir şeyler istemek anlamına gelmez. Dua O ’nunla olmak, her şeyi O’nunla paylaşmak demektir. Korku, endişe, sevinç ya da mutluluğumuzu O’nunla paylaşabiliriz.
İbadet (dua), kilisede toplu olarak ya da kilise dışında bireysel olarak yapılabilir. İbadet zamanlarında dua edilir, ruhsal
ezgiler söylenir ve kişinin ruhsal durumunu geliştirecek Kutsal Kitap’tan çeşitli bölümler okunup üzerinde derin düşünülür.
Bütün bu etkinlikler herkesin kendi ana dilinde olur. Dua ya da ibadeti daha kutsal kılan göksel bir dil yoktur.
