Yazar: Yılmaz Efendioğlu / Resim: Taylor Wilcox
“Ey çocuklar, Rab yolunda anne babanızın sözünü dinleyin. Çünkü doğrusu budur. “İyilik bulmak, yeryüzünde uzun ömürlü olmak için annene babana saygı göstereceksin.” Vaat içeren ilk buyruk budur.” —Efesliler 6:1–2
Daha önce hiç yaramaz veya söz dinlemeyen bir çocuk gördünüz mü? Belki bir markette annesine bağıran bir çocuk veya babası koşmamasını söylediği halde babasını görmezden gelen bir çocuk görmüşsünüzdür. Çocukların bu davranışları onların doğasında olduğundan dolayı bunlar kesinlikle alışılmadık şeyler değil. Bazen uygunsuz cezalar veya sert sözler olabilir. Fakat Rab’bin bizi terbiye etme yöntemlerini gördüğümüz kadarıyla disiplin sevginin bir işaretidir. Süleyman’ın Özdeyişleri 3:11–12 der ki, “’Oğlum, RAB‘bin terbiye edişini hafife alma, O’nun azarlamasından usanma. Çünkü RAB, oğlundan hoşnut bir baba gibi, Sevdiğini azarlar.”
Kendi çocuklarım onları terbiye ettiğimiz zaman, bize karşı kızgınlaşmayı bilirlerdi. Bazen karşılık olarak sert sözler bile kullanıyorlar. Ama onları terbiye etmemek tümüyle onların ehemmiyetsiz bir otoriteye karşı çıkmasını öğretmek olacaktı. Eğer onlar beni veya annelerini dinlemiyorlarsa, neden okulda öğretmenlerini dinlesinler ki? Gelecek hayatlarında, belki polislere karşı saygısız olabilirlerdi hatta kuralları çiğnemekten bile korkmayacaklardır. Şu anda kaba saba bir uyanışın içindeler. Fakat çeşitli suçların ciddi sonuçlar doğuracağını anlayana kadar sürecek bu! Aile düzeyindeki bir otoriteyi çocuklara öğretmek daha iyi olabilir. Bu durumda yaşamlarının geri kalanında zor bir yolla öğrenmek zorunda kalmazlar.
Hapisten uzak ve söz dinleyen bir öğrenci olmak çocukken aile sözü dinlemenin onurlu ve önemli bir sonucu olabilir. Ancak, ebeveynlere karşı söz dinleyen bir çocuk olmanın nihai sonucu Tanrı’ya itaat etmeyi öğrenmek de olabilir. Rab mükemmel bir yargıç ve O’na itaatsizliğin edebi sonuçları olabilir (1.Petrus 4:5, Yakup 4:12) bu sebeple, O’nun emirlerini takip etmeli ve kurallarını çiğnemekten kaçınmalıyız. Kutsal Kitap’a göre kuralları çiğnemek günah olarak adlandırılır ve günahın sonucu ölümdür. Bu ölüm fiziksel olmayabilir, ama daha önemli olan sonuç, Tanrı’dan sonsuza dek ayrı bir şekilde cehennem cezası içindeki ruhsal ölümdür. Bu olay aşırı ciddi gözükebilir, ama Tanrı da ölümün sonucunun günah olduğu konusunda çok ciddiydi. İsa’yı günahların bedeli olması için ölüme yolladı. İsa Tanrı’ya itaat etti. Kısa bir süre olsa da birçok zorluklara karşı dayandı, sonuç olarak Baba ile mükemmel bir ilişkiye sahip olabilecek bir insan olarak yüceltildi.
Şükürler olsun ki, İsa ilk yolun Tanrı’nın insanlarla bir ilişki içinde olmak istemesi olduğunu bize gösterdi. Baba bir yargıçtır. Fakat bu O’nun bizi görmemizi istemesinin temeli değildir. İsa’nın bize örnek olarak gösterdiği gibi dua ederek O’na saygı göstermeliyiz. “Göklerdeki Babamız, Adın kutsal kılınsın” (Matta 6:9). Bu ifade babasını seven ve bu ilişkiye değer veren bir çocuğun ilişkisini göstermektedir. Zaten bizler de O’nun adını onurlandıran ve O’nun adının onuru altında yaşayan çocuklarız. Herhangi bir yaş fark etmeksizin herhangi bir insan Göksel Babamızı onurlandırmayı ve ona itaat etmeyi öğrenmelidir. Zaten insanlar küçükken bu olaylara başlayabilirse, gelecekte Tanrı’nın bereketlerinden ve diğer şeyleri bereketlemesinden daha fazla tat alacaktır.
İşte çocuklar için, ailelerine saygı göstermelerini açıklamak amacıyla birkaç pratik adım. Fakat ebeveynlerin de bu pratik bilgileri yaşa uygun bir şekilde onlara nasıl öğretmeleri konusunda biraz düşünmeleri gerekmektedir.
1.Adım: Ailelerinizi dinleyerek onurlandırın, yani elektronik eşyaları bir tarafa bırakıp onlarla yüz yüze eğitime başlayın.
2.Adım: Ailelerinizi istedikleri şeyleri istedikleri zaman ve her zaman sağlayarak onurlandırın.
3.Adım: Ailelerinizi sevginizi açık bir şekilde göstererek onurlandırın. Yani, onlarla daha çok zaman geçirin ve onların istedikleri şeyleri onlardan önce yapın (Mesela odanızı toplamak gibi). Ve en önemlisi ise – onları sevdiğinizi söyleyin.
