Haftanın ilk günü ekmek bölmek için bir araya toplandığımızda… —Elçilerin İşleri 20:7
İnanlıların bir araya gelmelerinin birçok nedeni vardır ve benim sözünü etmek istediğim bir tanesi de, bir araya geldiğimizde birbirimizden sıcaklık görüp paydaşlık etmemizdir.
Bir vali bir keresinde kölelerine, bunu evde özel olarak yapabilecekken neden birlikte ilahi söylemek ve dua etmek için her zaman kiliseye gitmek istediklerini sormuştu.
Yanan bir ateşin yanında duruyorlardı ve bir kadın şöyle yanıt verdi: “Sevgili Efendim, ateşteki bu kömürleri birbirinden ayırırsanız çok geçmeden sönerler, ama hepsi birlikte yandıklarında bakın ne güzel bir ateş oluşturuyorlar!”
Bu nedenle, kiliseye gitmek sadece gitmek eyleminden çok daha fazlasıdır. Kiliseye gittiğimizde, komşumuza Tanrı Sözü’nü sevdiğimizi söylüyoruz. Ve Tanrı Sözü’nü ne kadar seversek, birlikte paydaşlık ettiğimiz kişilere daha çok sevgi gösteririz. Durum, Mesih merkez olaraktan bir tekerleğe benzer. Merkeze ne kadar yaklaşırsak, birbirimize de o kadar çok yaklaşırız. Yeniden doğmuş inanlılar Mesih’te birdir!
Mesih’teki kardeşlerimize karşı yüreklerimizde bir soğukluğun arttığını hissettiğimizde, iman ve güvence dolu bir yürekle İsa’ya yaklaşalım.
Bir inanlı topluluğunu birleştirmek için İsa’nın ismi kadar etkili başka bir isim yoktur.
