Resim: FatCamera
Kutsal Kitap’tan Okunacak Bölüm: 1.Korintliler 12:13–31
Sizler Mesih’in bedenisiniz, bu bedenin ayrı ayrı üyelerisiniz. —1.Korintliler 12:27
Bedeni düşündüğümüzde, ellerimizi, ayaklarımızı, başımızı vb. düşünürüz. Bedenimizin üyelerinin her zaman diğerlerini sakınarak çalışması hayret verici değil midir? Başımız (ya da beynimiz) tüm bedeni yönetir ve bir üye rahatsızsa, diğer üyelere özel bir şekilde davranmalarını söyler.
Bugünkü okuma parçamızda, kilisenin de buna çok benzer bir şekilde olduğunu görüyoruz. İlk olarak Mesih İsa olan Baş vardır. Bundan sonra, kilisenin sinir sistemi olarak hizmet ettiklerini, başın isteğini bedene iletmeye yardım ettiklerini söyleyebileceğimiz önderler vardır. Ancak baş ve sinir sistemi kendi başlarına bedenin büyük bir kısmını oluşturmaz, öyle değil mi? Tapınma önderleri, öğretmenler, teşrifatçılar, vakıf yöneticileri, okul yönetim kurulu ve müjdecilere ihtiyacımız vardır. Bundan sonra beden tamamlanır mı? Hayır, daha çok eksik var! Dinleyenlere, dua savaşçılarına, kiliseyi temizleyenlere ve başkalarına da ihtiyacımız vardır. Bu kişiler işlerini yapmasalardı halimiz yaman olurdu!
Başparmağına çekiçle vuran bir marangozla ilgili bir hikâye vardır. Eli çok acımıştı. O kadar kızmıştı ki, parmağına yine çekiçle vurmuştu. Biz de ruhsal üyelerimize böyle mi bakıyoruz? Kilisede bir kardeşin cesaretinin kırıldığını ya da acı çektiğini gördüğümüzde ona nasıl davranıyoruz? Sadece, “Er geç bunu aşacaktır” mı deriz yoksa Tanrı’nın önünde onun için duada aracılık edip ona destek mi oluruz?
Fazlasıyla sık bir biçimde kilisedeki bir başka üyenin başının dertte ya da yaralanmış olduğuna dikkat edemeyecek kadar meşgulüzdür ve ona gerektiği şekilde cesaret vermeyiz. Bugün hayatında bir mücadele vermekte olan bir üyeyi düşünün ve onun için dua edin. Bedenle bağlantısı kesilen bir üye çok geçmeden ölür.
Bedenle bağlantısı kesilen bir üye çok geçmeden ölür.
