Resim: Priscilla Du Preez
İster biz, ister gökten bir melek size bildirdiğimize ters düşen bir müjde bildirirse, lanet olsun ona! —Galatyalılar 1:8
Elçi Pavlus başkalarıyla ilişkide her zaman usta gibi davranmadı. Ne demek istediğini tam olarak anlatmak için hangi sözleri kullanacağını iyi biliyordu. Bazen insanlara inanmaları için yalvardı. İnsanlara İsa’yı Mesih olarak neden kabul etmeleri gerektiğini açıklamak için nedenler verdi. Zayıflara karşı nasıl nazik ve sevecen olunması gerektiğini biliyordu. Aslında amacı; “herkesle her şey olmak” ve böylece bazılarını kurtarmaktı. Mesih’e inanmalarını sağlamak için insanların neler düşündüklerinden başlayarak o kişileri ikna etmek için her zaman hazırdı. Gerçeği içten arayanlara ne kadar nazik olduysa da gerçeği saptırmak isteyenlere karşı hiç sabrı yoktu. Pavlus’un kurtarmaya çalıştığı kişiler sadece bir mesaj aracılığıyla kurtulabilirdi. Bu mesaj: İsa Mesih hakkındaki Müjde. Günahlı insanlara Tanrı’nın vereceği tek mesaj budur: Kendi Oğlu’nun acı çekmesi, ölmesi ve ölümden dirilmesi. Yukarıda okuduğumuz ayetteki Pavlus’un lânetinde sadece Tanrı tarafından görevlendirilmiş habercinin kutsal lânetini görmüyoruz, Pavlus’u haberci olarak görevlendiren Kutsal Olan’ın kızgınlığının bir yansımasını da görüyoruz.
Elçiye göre Müjde’yi değiştirenler Tanrı’nın gazabı altında olan sonsuz ölümü hak etmiş oldular. Belki daha sonra Müjde’de açıklanan Kurtarıcı bilgisine gelip kurtulabilirler. Ama şimdilik yaptıklarının sonucu olarak sadece tek bir şeyi bekleyebilirler: Tanrı’nın gazabı. Tanrı, Pavlus’u bu kadar zor kelimeleri yazması için neden esinledi? Müjde’nin sunulması neden bu kadar önemliydi? Eğer İyi Haberleri değiştirirsek o artık “İyi” değildir. Tanrı günah sorunumuz için tek bir çare buldu. Eğer başka bir çare sunuluyorsa kurtulamayacağız. Bu, bu kadar basit.
Müjde çok basit bir mesaj veriyor. Ne yazık ki Müjde’yi yanlış anlatmak da çok kolaydır. Tanrı’nın kurtuluş mesajının önemli unsurlarından birini atlamak çok basit. Sadece imanlının aklanması konusunda yanılgıya düşmemiz çok kolay. İsa Mesih’in bizim için yaptığı işlere herhangi bir işimizi eklememeliyiz ve ekleyemeyiz. Pavlus’un zamanında Yahudi olmayanların kurtulması için öncelikle Yahudiliğe dönmesi gerektiğini söyleyen Yahudi öğretmenler vardı. Bunlar Tanrı’nın bizi kabul etmesini sağlayan Mesih’in işlerine, insan işlerini de ekliyorlardı. Diğer yanda sadece Mesih’in bizim uğrumuza yaptıklarından dolayı kabul edildiğimiz için İsa’ya “inandıktan” sonra nasıl yaşarsak yaşayalım fark etmez diyenler de vardı. Bu öğretmenler İsa’nın bizi sadece günahın cezasından kurtarmak için geldiğini öğretiyorlardı. (Romalılar 3:21-24) İsa’nın bizi günahın gücünden de kurtarmak için geldiğini atlıyorlardı. (Romalılar 6:1-7) Mesih’in doğumundan önce bize şöyle açıklandı: “Halkım günahlarından kurtaracak olan O‘dur.” (Matta 1:21)
Elçi bizim bundan ne öğrenmemizi istiyor? Sadece tek bir Müjde vardır. Bu mesaj sadece yanılmaz Tanrı Sözü’nde bulunur. Eğer bu mesajı öğrenmek istiyorsak Tann’nın bu konudaki dediklerini öğrenmek için O’nun Sözü’nü çalışmalıyız. Sadece bu gerçek Müjde bizi insanların sattığı diğer “Müjdeler”den koruyabilir.
Başka bir “Müjde”, Müjde değildir.
